ไม่เที่ยงเป็นทุกข์
นายจิตตหัตถ์ ชาวเมืองสาวัตถี บวชๆ สึกๆ อยู่ 6 ครั้ง ต่อมาได้แต่งงาน วันหนึ่ง เขาแบกของจากป่ากลับบ้าน ในขณะที่เข้าไปในห้องเขาเห็นภรรยานอนหลับอยู่ ผ้านุ่งหลุดลุ่ยปากอ้า น้ำลายไหลออกปาก กรนดังครืดๆ กัดฟัน ภาพที่เห็นเป็นประดุจซากศพที่พองอืด
เขาคิดว่า “สรีระนี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เราอาศัยสรีระนี้จึงไม่สามารถดำรงอยู่ในภิกษุภาวะได้” แล้วออกจากเรือน ตั้งใจจะไปบวชครั้งที่ 7 ขณะนั้น แม่ยายเห็นเขาเดินไปจึงสงสัยว่า “เจ้านี่กลับไปอีกแล้ว เขามาจากป่าเดี๋ยวนี้เองออกเดินบ่ายหน้าตรงไปวัดเกิดเหตุอะไรกันหนอ ?”
แม่ยายจึงเข้าไปในเรือนเห็นลูกสาวหลับอยู่ รู้ว่า “เขาเห็นลูกสาวของเรานี้ มีความรำคาญไปเสียแล้ว” จึงตีลูกสาวแล้วกล่าวว่า “นางชั่วชาติจงลุกขึ้นผัวของเอ็งเห็นเอ็งกำลังหลับมีความรำคาญไปเสียแล้วตั้งแต่นี้เองจะไม่มีเขาละ” ลูกสาวกล่าวว่า “เขาจะไปข้างไหนอีก 2-3 วันเท่านั้น ก็จะกลับมาอีก”
นายจิตตหัตถ์นั้นเดินบ่นว่า “ไม่เที่ยงเป็นทุกข์” ไปตลอดทาง ทำให้ใจของเขาสงบหยุดนิ่งไปตามลำดับ จนได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันในขณะเดินไปนั่นเอง เมื่อไปถึงวัดแล้วก็ขอบวช ภิกษุทั้งหลายกล่าวว่า “พวกเราไม่อาจให้ท่านบวชได้ ความเป็นสมณะของท่านจักมีมาแต่ที่ไหน ? ศีรษะของท่านเป็นเช่นกับหินลับมีด” เพราะบวชๆ สึกๆ มาแล้ว 6 ครั้ง
เขากล่าวว่า “ท่านขอรับพวกท่านโปรดอนุเคราะห์ให้กระผมบวชในคราวนี้อีกคราวหนึ่งเถิด” ภิกษุเหล่านั้นจึงจำใจให้เขาบวช หลังจากบวชแล้วพระจิตตหัตถ์ก็ตั้งใจปฏิบัติธรรม ผ่านไป 3 วัน ก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์
ข้อคิด และแหล่งอ้างอิง
1. การทำสิ่งใดๆก็ตามไม่ว่าจะเป็นทางโลกหรือทางธรรม หากไม่ล้มเลิกกลางคัน ตั้งใจทำเรื่อยไป ก็จะประสบความสำเร็จในที่สุด อย่างกรณีของพระจิตตหัตถ์นั้นจะเห็นว่า แม้บวชๆ สึกๆ ถึง 6 ครั้งแล้ว แต่เมื่อบวชครั้งที่ 7 ก็สามารถบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ได้ ดังนั้น อย่ามัวเสียใจกับความล้มเหลวที่ผ่านมา แต่ให้นำมาเป็นบทเรียนเพื่อความสำเร็จในการลงมือทำครั้งต่อไป
2. พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย เล่ม 40 หน้า 418 - 427
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
