"ออกญา เฉิน จื้อ" เจ้าชายแห่ง Prince Group ตอนนี้หายไปไหน?
ต้นกำเนิดของมันก็เป็นปริศนาเช่นกัน ชื่อ "Prince Group" ถูกเลือกมาอย่างชาญฉลาด แต่....มันหมายถึงอะไรกันแน่?
เท่าที่รู้ ในอดีต กลุ่มอันธพาลหลายกลุ่มถูกเรียกว่า "เจ้าชายน้อย"
แล้วเจ้าชายน้อย Chen Zhi ผู้วางแผนอันลึกลับซับซ้อนของ "อาณาจักรแห่งการฉ้อโกง"คนนี้ คือใครกัน...
ออกญา เฉิน จื้อ (Neak Oknha Chen Zhi) วัยเพียง 37 ปี ถูกกล่าวหาว่าเป็น ผู้บงการเบื้องหลังอาณาจักรฉ้อโกงออนไลน์อันกว้างใหญ่…
องค์กรอาชญากรรมที่สร้างขึ้นจากความทุกข์ทรมานของมนุษย์
ด้วยเคราแพะบางๆ และใบหน้าที่อ่อนเยาว์ เขามักจะดูอ่อนกว่าวัยจริง และที่สำคัญเขาสะสมทรัพย์สมบัติต่างๆได้อย่างรวดเร็ว
สัปดาห์ที่แล้ว กระทรวงยุติธรรมสหรัฐฯ ได้ฟ้องร้องเขาในข้อหาวางแผนฉ้อโกงในกัมพูชา
ขโมยเงินคริปโตเคอร์เรนซีหลายพันล้านดอลลาร์จากเหยื่อทั่วโลก
กระทรวงการคลังสหรัฐฯ ได้ยึดบิตคอยน์มูลค่ากว่า 14,000 ล้านดอลลาร์ ( ประมาณ 460 ล้านบาท) ซึ่งถูกกล่าวหาว่าเชื่อมโยงกับเขา
ซึ่งนี่ถือว่าเป็นการยึดคริปโตเคอร์เรนซีครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์
Prince Group Cambodia บริษัทของเขา อธิบายตัวตนของเขาบนเว็บไซต์ว่าเป็น “ผู้ประกอบการที่น่านับถือและผู้ใจบุญที่มีชื่อเสียง”
ซึ่ง “วิสัยทัศน์และความเป็นผู้นำของเขาได้หล่อหลอม Prince Group ให้กลายเป็นกลุ่มธุรกิจชั้นนำในกัมพูชาที่ยึดมั่นในมาตรฐานสากล ฝุดๆ”
จากสายข่าว....
บุคคลลึกลับผู้นี้ที่ถูกสงสัยว่าเป็นบริหารอาณาจักรฉ้อโกง?
การเติบโตอันโดดเด่นของเขา เขาเริ่มต้นขึ้นที่มณฑลฝูเจี้ยน ทางตะวันออกเฉียงใต้ของจีน
เดิมทีเขาทำงานให้กับบริษัทเกมออนไลน์ขนาดเล็กที่ดูเหมือนจะไม่ประสบความสำเร็จใดๆ
ก่อนที่จะย้ายมากัมพูชาในช่วงปลายปี 2553 หรือ 2554 เพื่อลงทุนในอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ที่กำลังเฟื่องฟูในขณะนั้น
การมาถึงของเขาเกิดขึ้นในช่วงเวลาเดียวกับที่การเก็งกำไรด้านอสังหาริมทรัพย์ในกัมพูชากำลังเฟื่องฟู
ซึ่งเป็นผลมาจากการเข้าซื้อที่ดินผืนใหญ่โดยบุคคลสำคัญทางการเมืองและอิทธิพล รวมถึงกระแสเงินทุนจีนที่หลั่งไหลเข้ามา
ปรากฏว่า มีเงินทุนส่วนหนึ่งไหลเข้าสู่กัมพูชาในช่วงท้ายของโครงการริเริ่มหนึ่งแถบหนึ่งเส้นทาง (Belt and Road Initiative)
ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อส่งออกโครงสร้างพื้นฐานที่ผลิตในจีน
ส่วนที่เหลือมาจากนักลงทุนชาวจีนรายย่อยที่มองหาทางเลือกที่ราคาไม่แพงสำหรับตลาดอสังหาริมทรัพย์ของจีนที่ร้อนแรงเกินไป
จากเหตุนี้... จำนวนนักท่องเที่ยวชาวจีนที่มาเยือนกัมพูชาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน
ด้วยการปกราฏของทุนจีน เส้นขอบฟ้าของกรุงพนมเปญ เมืองหลวงของกัมพูชา ได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
การเปลี่ยนแปลงของ สีหนุวิลล์ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นเมืองตากอากาศริมทะเลอันเงียบสงบนั้นยิ่งน่าทึ่งยิ่งขึ้นไปอีก
คฤหาสน์เตี้ยๆในสมัยอาณานิคมฝรั่งเศสที่เคยโดดเด่น ประดับประดาด้วยการทาสีเหลืองมัสตาร์ด
ได้ถูกแทนที่ด้วยตึกระฟ้าสไตล์เอเชียที่ก่อด้วยกระจกและคอนกรีตเสริมเหล็ก
จุดหมายปลายทางเหล่านี้ไม่เพียงแต่ดึงดูดนักท่องเที่ยวชาวจีนและนักเก็งกำไรด้านอสังหาริมทรัพย์เท่านั้น
แต่ยังดึงดูดนักพนันอีกด้วย เพราะการพนันยังเป็นสิ่งผิดกฎหมายในจีน
ที่นี้จึงเป็นดั่งสวรรค์ มีคาสิโนใหม่ๆ ผุดขึ้นมากมายราวกับดอกเห็ด ควบคู่ไปกับโรงแรมหรูและอาคารอพาร์ตเมนต์ที่อลังการ ซึ่งดูๆไปก็สามารถสร้างความมั่งคั่งได้
อย่างไรก็ตาม เส้นทางชีวิตของเฉิน จื้อ ก็ยังคงน่าทึ่ง
ในปี 2557 เขาได้สละสัญชาติจีนและได้รับสัญชาติกัมพูชา ซึ่งทำให้เขาได้ซื้อที่ดินในชื่อของตัวเองได้
แต่..... ก็ต้องมีเงินลงทุนขั้นต่ำหรือบริจาคเงินให้รัฐบาลอย่างน้อย 250,000 ดอลลาร์สหรัฐ
![[ชตระกูล ศรีสวัสดิ์] ยาแผนปัจจุบันได้ผลเร็วกว่า! ดูเหมือนว่าสหรัฐฯ จะเป็นกองกำลังเดียวที่สามารถธำรงความยุติธรรม!
มันใกล้มาก แต่ กลับสร้างความเสียหายให้กับชาวโลกจำนวนนับไม่ถ้วน ในท้ายที่สุด ก็เป็นสหรัฐอเมริกาที่จัดการมันลง](https://t1.blockdit.com/photos/2025/11/6906bcd8780ed510acb3f8a5_800x0xcover_7Glsl1Wl.jpg)
และตามแหล่งข่าวต่างๆ..แหล่งที่มาของเงินทุนของเฉิน จื้อ ยังไม่เป็นที่แน่ชัด
ทั้งหมดเกิดขึ้นก่อนปี 2562 ขณะที่เขากำลังสมัครบัญชีธนาคารบนเกาะฮ์ปึจ หรือ เกาะเพชร ( កោះពេជ្) ซึ่งเป็นเกาะกลางแม่น้ำเกาะหนึ่งอยู่กลางสบน้ำสองสายคือแม่น้ำโขงกับแม่น้ำบาสัก
เขาได้ระบุชื่อลุง(คุ้นๆแฮะ)ที่ไม่ใช่พ่อ และไม่เปิดเผยชื่อ ซึ่งอ้างว่าได้ให้เงินเขา 2 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ในปี 2554
เพื่อก่อตั้งบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งแรก แต่ไม่เคยแสดงหลักฐานใดๆ
ในปี 2558 เฉิน จื้อ ก่อตั้งปรินซ์ กรุ๊ป (Prince Group) โดยมุ่งเน้นการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ขณะนั้นเขามีอายุเพียง 27 ปี
ตั้งแต่ปี 2560 เขาดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาอย่างเป็นทางการของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยซาร์ เค็ง(ស ខេង)
เป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจของบุตรชาย ซาร์ โสคา(ស សុខា) รองนายกรัฐมนตรีกัมพูชาและที่ปรึกษาอย่างเป็นทางการของนายกรัฐมนตรีฮุน เซน ของกัมพูชา
ในปี 2561 เขาได้รับใบอนุญาตธนาคารพาณิชย์และก่อตั้งปรินซ์ แบงก์
ในปีเดียวกันนั้น เขาได้รับสิทธิในการเข้าถึงสหภาพยุโรปได้อย่างง่ายดายด้วยการขอหนังสือเดินทางไซปรัสด้วยเงินลงทุนขั้นต่ำ 2.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
และต่อมาเขาได้รับสัญชาติวานูอาตู ซึ่งสามารถได้รับจากการเกิด, การสืบเชื้อสาย, การแต่งงาน, หรือการลงทุน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เฉิน จื้อ ก่อตั้งปรินซ์ กรุ๊ป เป็นพลเมืองวานูอาตูผ่านการลงทุน
เนื่องจากเป็นช่องทางที่รวดเร็ว และให้สิทธิ์ในการเดินทางเข้าประเทศได้กว่า 100 ประเทศโดยไม่ต้องขอวีซ่า
ต่อมา เขาก่อตั้งสายการบินแห่งที่ 3 ของกัมพูชาและได้รับใบอนุญาตประกอบกิจการสายการบินแห่งที่ 4 ในปี 2563
ด้วยอำนาจของ ปรินซ์ พร็อพเพอร์ตี้ กรุ๊ป เขาได้สร้างศูนย์การค้าหรูหราในกรุงพนมเปญ เป็นเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาวในสีหนุวิลล์
และมีแผนการลงทุน 16,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ใน "เมืองนิเวศ(Ecological city)" ชื่อ "เบย์ ออฟ ไลท์ (Bay of Light)"
ซึ่งเป็นโครงการพัฒนาเมืองชายฝั่งทะเลขนาดใหญ่ในสีหนุวิลล์ ประเทศกัมพูชาในสีหนุวิลล์
ในปี 2563 เฉิน จื้อ ได้รับพระราชทานเกียรติยศสูงสุดจากกษัตริย์กัมพูชา "ออกญา เฉิน จื้อ"
ซึ่งแน่นอนยศแบบนี้มันต้องบริจาคเงินอย่างน้อย 500,000 ดอลลาร์สหรัฐให้แก่รัฐบาล
หลังจากที่ฮุน เซน ขึ้นดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในปี 2566 เขาก็ได้กลายเป็นที่ปรึกษาอย่างเป็นทางการของฮุน มาเนต บุตรชายของฮุน เซน
เฉิน จื้อ ได้รับการยกย่องจากสื่อท้องถิ่นว่าเป็นผู้ใจบุ๊ญญญญใจบุญ โดยได้จัดตั้งทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนที่มีรายได้น้อย
และบริจาคเงินอย่างใจกว้างเพื่อต่อสู้กับการระบาดของโควิด-19 ในกัมพูชา
อย่างไรก็ตาม เขายังคงเป็นบุคคลลึกลับสำหรับผมอยู่ดี เนื่องจากเขาเอาแต่หลีกเลี่ยงจากสายตาสาธารณะ และไม่ค่อยออกแถลงการณ์ต่อสาธารณะ
ทุกคนที่เคยทำงานร่วมกับเขาโดยตรงหรือเคยใช้เวลากับเขา ต่างบรรยายว่าเขาสุภาพมาก ระมัดระวังตัว สงบ และรอบคอบมาก
แล้วววววววววว....ความมั่งคั่งและอำนาจนี้มาจากไหน?
ผมขอเริ่มที่"อาชญากรรมข้ามชาติชุดที่หนึ่ง"ก่อนเลยล่ะกัน
ครั้งนั้น ในปี 2562 ฟองสบู่อสังหาริมทรัพย์ในสีหนุวิลล์แตก อุตสาหกรรมการพนันออนไลน์จึงดึงดูดความสนใจของกลุ่มอาชญากรชาวจีน
นำไปสู่สงครามแย่งชิงดินแดนอย่างดุเดือด นักท่องเที่ยวต่างหวาดกลัว ภายใต้แรงกดดันจากจีน
ฮุนเซน ซึ่งดำรงตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรีกัมพูชาในขณะนั้น ได้ออกคำสั่งห้ามการพนันออนไลน์
ในเดือนสิงหาคมปีเดียวกัน เมื่อธุรกิจหลักในสีหนุวิลล์ล่มสลาย
ชาวจีนประมาณ 450,000 คนออกจากประเทศ ทำให้พื้นที่อยู่อาศัยของปรินซ์กรุ๊ปหลายแห่งว่างเปล่า
อย่างไรก็ตาม เฉิน จื้อ ยังคงขยายธุรกิจต่อไป โดยการใช้จ่ายเงินที่ฟุ่มเฟือย
ทางการอังกฤษระบุว่า ในปีเดียวกันนั้น เขาซื้อคฤหาสน์มูลค่า 12 ล้านปอนด์ในลอนดอนเหนือ และอาคารสำนักงานมูลค่า 95 ล้านปอนด์ในย่านการเงินของลอนดอน
บางแหล่ง ก็อ้างว่าเขาและพวกพ้องซื้ออสังหาริมทรัพย์ เครื่องบินส่วนตัว เรือยอชต์สุดหรู และภาพวาดของปิกัสโซในนิวยอร์กอีกด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังกล่าวหาว่า เฉิน จื้อ ฉวยโอกาสจากอุตสาหกรรมที่ร่ำรวยที่สุดในเอเชียในปัจจุบัน นั่นคือ การฉ้อโกงออนไลน์
รวมถึงการค้ามนุษย์และการฟอกเงินที่เกี่ยวข้อง
ต่อมา ความฉิบหายก็มาเยือน...
สหรัฐฯ และสหราชอาณาจักรได้กำหนดมาตรการคว่ำบาตรบริษัท 128 แห่งที่เชื่อมโยงกับเฉิน จื้อ และปรินซ์ กรุ๊ป
รวมถึงบุคคล 17 คนจาก 7 ประเทศที่ต้องสงสัยว่าให้ความช่วยเหลือในการดำเนินงานอาณาจักรฉ้อโกงของเขา
ทรัพย์สินของเฉิน จื้อ ในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรถูกอายัด
ประกาศมาตรการคว่ำบาต ลามไปถึงเครือข่ายที่ซับซ้อนของบริษัท และการเตลื่นไหวของกระเป๋าเงินคริปโทเคอร์เรนซี ซึ่งเงินถูกโอนเพื่อปกปิดแหล่งที่มา
ในประกาศระบุว่า
องค์กรอาชญากรรมข้ามชาติ Prince Group แสวงหาผลกำไรจากอาชญากรรมข้ามชาติหลากหลายรูปแบบ รวมถึงการกรรโชกทางเพศ
ซึ่งเป็นกลโกงที่ชักจูงให้เหยื่อจัดหาเนื้อหาทางเพศอย่างโจ่งแจ้งเพื่อแบล็กเมล์ในอนาคต
ซึ่งมักเกี่ยวข้องกับผู้เยาว์ การฟอกเงิน การฉ้อโกงและกิจกรรมผิดกฎหมายต่างๆ การทุจริต การพนันออนไลน์ที่ผิดกฎหมาย และการค้ามนุษย์ขนาดใหญ่
การทรมาน และการกรรโชกแรงงานทาส เพื่อดำเนินการฉ้อโกงอย่างน้อยสิบแห่งในกัมพูชา
จีนเองซึ่งเป็นต้นตอของ “อาณาจักรแห่งการฉ้อโกง” ก็ได้ดำเนินการสืบสวน Prince Group อย่างเงียบๆ เหมือนไทยเราเช่นกัน
ผมคิดว่า น่าจะประมาณปี 2563 เป็นอย่างน้อย เพราะเท่าที่ผ่านมาก็มีหลายคดีที่กล่าวหาว่าบริษัทนี้มีพฤติกรรมฉ้อโกงทางออนไลน์
สำนักงานความมั่นคงสาธารณะปักกิ่งได้จัดตั้งหน่วยปฏิบัติการพิเศษเพื่อสืบสวน Prince Group Prince Group ซึ่งเป็นเครือข่ายการพนันออนไลน์ข้ามชาติขนาดใหญ่
ที่มีสำนักงานใหญ่อยู่ในกัมพูชา
สหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรก็กล่าวหาว่า Prince Group ที่มีธุรกิจหลัก เช่น กลุ่มจินฟู (Kim Phuc Technology Park)
ซึ่งสร้างโดย Prince Group ในพื้นที่ เชรย์ ธอม (Chrey Thom) ใกล้ชายแดนเวียดนามด้วยเช่นกัน
ในอดีต Prince Group ปฏิเสธความเกี่ยวข้องในกิจกรรมฉ้อโกงใดๆ และระบุว่าไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับ King Fook Group (อีกต่อไป)
แต่การสืบสวนในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรสรุปได้ว่าทั้งสองบริษัทยังคงมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจที่ชัดเจน
ระหว่างการสืบสวน ผู้คนหลายคนที่อาศัยและทำงานใกล้กับกลุ่มจินฟู พวกเขาเล่าถึงการถูกทำร้ายร่างกายอย่างโหดร้าย
ที่ชาวจีน เวียดนาม ไทย และมาเลเซียต้องเผชิญขณะพยายามหลบหนีออกจากตึกฉ้อโกงทางไซเบอร์
ซึ่งพวกเขาถูกบังคับให้ฉ้อโกงทางออนไลน์
เป็นเรื่องน่าตกใจที่ปรินซ์ กรุ๊ป สามารถสร้าง ‘อิทธิพลระดับโลก’ ได้โดยไม่เป็นที่น่าวิตกกังวล เมื่อพิจารณาถึงข้อกล่าวหาทางอาญาร้ายแรงที่เฉิน จื้อ กำลังเผชิญอยู่
สิ่งที่น่ากังวลใจของหลายๆคนคือ เฉิน จื้อ ไม่ควรเป็นเจ้าของทรัพย์สินทั้งหมดนี้เลย ไม่ว่าจะในสิงคโปร์ ลอนดอน หรือสหรัฐอเมริกา
ทนายความ นักบัญชี ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ นายธนาคาร
ทุกคนควรมองกลุ่มนี้แล้วพูดว่า เดี๋ยวก่อน มันไม่สมเหตุสมผลเลย พวกมรึงไม่เอ๊ะอะไรกันบ้างหรา...
แต่...พวกเขาก็ไม่ได้ทำห่าเหวอะไรเลย...
ขณะนี้ หลังจากได้รับความสนใจอย่างกว้างขวางจากการคว่ำบาตรของสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร
บริษัทใหญ่ๆ กำลังพยายามแยกตัวออกจากปรินซ์กรุ๊ป ธนาคารแห่งชาติกัมพูชาถูกบังคับให้ออกแถลงการณ์ต่อผู้ฝากเงิน ที่วิตกกังวล
โดยรับรองว่าพวกเขาสามารถถอนเงินจากปรินซ์แบงค์ได้
ทางด้านเกาหลีใต้
ทางการเกาหลีใต้ได้อายัดเงินฝากของบริษัทปริ้นซ์กรุ๊ป มูลค่ากว่า 9.12 หมื่นล้านวอน (ประมาณ 2.1 พันล้านบาท) ซึ่งเป็นเงินที่ฝากอยู่ในธนาคารของเกาหลีใต้หลายแห่งที่มีสาขาในกัมพูชา
ส่วน รัฐบาลสิงคโปร์และไทย
ก็ให้คำมั่นว่าจะสอบสวนบริษัทในเครือปรินซ์กรุ๊ปภายในเขตอำนาจศาลของตน โดยโดนระบุว่าบุคคล 3 ใน 18 คนที่ถูกคว่ำบาตรโดยสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรเป็นชาวสิงคโปร์
แต่ ยินดีด้วย.....รัฐบาลกัมพูชาแทบไม่ได้ออกแถลงการณ์ใดๆ
นอกจากเรียกร้องให้ทางการสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรตรวจสอบให้แน่ใจว่าข้อกล่าวหาของพวกเขามีหลักฐานสนับสนุนเพียงพอ
แต่ชนชั้นนำผู้ปกครองของกัมพูชาพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะแยกตัวออกจากบริษัทในเครือปรินซ์กรุ๊ป เนื่องจากพวกเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมายาวนาน
ทุกขณะ กัมพูชากำลังอยู่ภายใต้แรงกดดันที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากความอดทนสูงต่อบริษัทฉ้อโกง ฮาาาา
ซึ่งบางแห่งคาดว่าจะคิดเป็นสัดส่วนประมาณครึ่งหนึ่งของเศรษฐกิจกัมพูชา
แล้วววววว... "ออกญา เฉิน จื้อ" ล่ะ?
นับตั้งแต่มีการประกาศมาตรการคว่ำบาตรเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ก็ไม่มีข่าวใดๆ เกิดขึ้น หรือร่องรอยของเขา
มหาเศรษฐีผู้ลึกลับผู้นี้ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นหนึ่งในบุคคลที่ทรงอิทธิพลที่สุดของกัมพูชา บัดนี้ดูเหมือนจะหายตัวไปเสียแล้วล่ะครับทั่นผู้ชมมมมมมมมมมมมม...
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
