สิ่งที่ผ่านมาแล้วมันแก้ไขไม่ได้ เลยทำได้แค่ใช้เวลาในปัจจุบันศึกษาในสิ่งที่สนใจและสิ่งที่พลาดไปตอนสมัยเรียน ตอนนี้เราทำงานในสายงานการสอน เลยคิดว่าจะทำยังไงกันน่ะให้นักเรียนที่เราสอนไม่รู้สึกแบบเรา และพยายามสอนให้เขานำสิ่งที่ได้จากในห้องเรียนไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันของเขาให้ได้มากที่สุด นี่คือสิ่งที่เราคิดว่าทำได้ในตอนนี้ค่ะ

​ จึงต้องออกแบบหลักสูตร​ ให้ง่ายยากออกเป็นขั้นๆ​เพื่อคัดคนให้เหลือสายวิชาขีพที่ขาดแคลน​ และเป็นประโยชน์สำคัญต่อคนหมู่มากก่อน​ ส่วนคนนั้นจะทำประโยชน์ต่อสังคมมากน้อยเท่าใดกำหนดไม่ได้​ ได้แต่อาศัยหลักสถิติที่คน​ศึกษามากรู้มากเห็นอะไรมาก​ ความคิดยอมออกจากการเอาตัวเป็นศูนย์กลาง​ ​เห็นความเชื่อมโยงของสรรพสิ่ง​ เห็นปัจจัยต่างพึ่งพาอาศัยกัน​ ส่งต่อกันเป็นทอดๆ​จาก​พ่อแม่สู่ลูก​ รุ่นก่อนสู่รุ่นถัดไป​ ตัวเองสู่ครอบครัว​ สู่วงเพืีอน​ เพื่อนบ้าน​ ที่ทำงาน​ ขยายแสดวงออกไป​