ความคิดเห็นบนคำถาม
อาจารย์ที่สอนสมาธิวิปัสสนาพูดคำว่า "ตัวรู้" กับ "ตัวคิด" บ่อยๆ ผมเข้าใจเองว่าตัวรู้คือการมีสติรู้สึกตัวในปัจจุบัน ตัวคิดคือการส่งจิตออกนอกคิดเรื่องอดีตและอนาคตใช่ไหม แล้วจะบริหารตัวรู้ตัวคิดยังไงครับ?
14 ก.ย. เวลา 01:40 • ความคิดเห็น • 16 คำตอบ
คำตอบ (16)
- ถ้ารู้ก็จะรู้แจ้งตลอดไม่จำเป็นต้องคิดอะไรอีก ทุกคนคิดเพราะยังไม่รู้ เรื่องที่เรารู้แล้วก็จะไม่เคยคิดอีก
- ถ้าบอกไป เธอจะเก็บไปเป็นสัญญา ความจำได้หมายรู้ ไม่เกิดปัญญาหรอก ถ้าหลงอยู่แต่ไม่รู้ตัวว่าหลง
- เท่าที่จับความจากคำสอนครูบาอาจารย์ครับ"ตัวรู้" ก็อนัตตา "ตัวคิด" ก็อนัตตาจัดการให้เป็นไปอย่างที่ต้องการไม่ได้...
- ใครคือผู้รู้ ผู้รู้คือสติ แต่ต้องเป็นสติบังคับตนเองได้ และเป็น ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน หมายถึง ควบคุมบังคับอารมณ์ให้อยู่ในความรู้สึกโล่งโปร่ง สบายได้ด้วยการบริหาร คือ ใช้คำบริกรรม ไปเรื่อยๆ คำบริกรรมใช้ตามความเชื่อของตนเอง...
- ส่วนตัว เริ่มด้วยตัวคิดชอบให้ลิงโลดเล่นสนุกสนานเพลิดเพลินจนอ่อนล้าแล้วความว่างนั้นก็จะตามมา พอจวนเวลา ตัวเรานี้ก็หน่อเอง 💡😉
- ลองนึกภาพว่า จิตของเราเหมือน "จอทีวี" ครับ"ตัวรู้" ก็คือ "จอทีวี" ที่เปิดอยู่เฉยๆ หน้าที่ของมันแค่แสดงภาพ ไม่ว่าภาพนั้นจะเป็นหนังบู๊ หนังรัก หรือสารคดี ตัวจอไม่เคยดีใจหรือเสียใจไปกับภาพ มันแค่ทำหน้าที่ "แสดงผล" เท่านั้น...
- “ท่านอาจารย์พูดถูกแล้วครับตัวรู้ คือภาวะสติที่อยู่กับปัจจุบันส่วน ตัวคิด คือการส่งจิตออกไปตามอดีตหรืออนาคต...
- "ตัวรู้" คือสิ่งที่ตนเองเริ่มต้นและจบมันได้ด้วยตัวเอง"ตัวคิด" คือสิ่งที่นอกเหนือจากตัวรู้ ทั้งหมดดังที่กล่าวมาข้างต้น การบริหารน่าจะทำได้เพียงตัวคิดเท่านั้น เพราะว่าตัวรู้คืออดีตที่จะนำมาอ้างสถิติเพื่อให้สอดคล้องกับตัวคิด ที่อาจจะมีบุคคลที่สามเข้ามาเกี่ยวข้อง คง...
- ขออนุญาตตอบกระทู้นี้ ด้วยการหยิบยกเอาสิ่งที่ดิฉันได้เรียนผ่านคอร์สภควัตคีตา หลักสูตรของประเทศอินเดีย (พระคัมภีร์ในศาสนาฮินดู) ซึ่งทำให้ดิฉันได้เปิดโลกทัศน์ว่า ปรัชญาการปฏิบัติธรรมของพระกฤษณะและพระพุทธเจ้า แทบไร้ความต่าง และมีความเข้าใจผิดในหลายๆเรื่องเกี่ยวกับคำสอนในศาสนาฮินดู...
