รู้สึกว่าตัวเองด้อยค่า เนื่องจากสภาพคล่องทางการเงินย่ำแย่ จนต้องเอ่ยปากขอยืมพ่อ ทั้งที่ตั้งแต่ทำงานได้ไม่เคยขอยืมเลย ประโยคที่พ่อถามกลับมา "มันแย่ขนาดนั้นเลยหรอลูก" น้ำตามันคลอเบ้า มันรู้สึก.... ?

เหตุผลที่คุณไม่อยากมีลูกคืออะไรคะ?

พวกคุณรับมือยังไงกับความผิดหวังที่เข้ามาในชีวิตโดยไม่ทันตั้งตัวและเตรียมใจ ?

จัดการความเหงาได้อย่างไรคะ ?

จัดการกับความคิดยังไงกับการที่เราก้าวหน้าเเละเติบโตช้ากว่าคนอื่นในอายุที่ไล่เลี่ยกัน?