Blockdit Logo (Mobile)
Mhoo Horwang
•
27 มี.ค. 2023 เวลา 14:33 • ท่องเที่ยว
สะปัน ซีวิว

คืนที่สะปัน l Nan Ep.6

กลางคืนบนบ้านไม้ไผ่และเหตุการณ์ที่ยังอธิบายไม่ได้
📌 ⛰ เรื่องเล่าย้อนลอย : การเดินทางเที่ยวน่านคนเดียวของเรา 22-26 พฤศจิกายน 65
หลังจากเราแยกกับน้าศักรินทร์ก็น่าจะได้เวลาอาหารเย็น เราจองชุดขันโตกเอาไว้ อย่างเดียว จึงคิดว่าอาจจะไม่พอและร้านค้าบนที่พักก็ดูไม่น่ามีของกินอย่างอื่น เราเลยข้ามกลับมาในตัวหมู่บ้านอีกรอบ แล้วแวะเติมสะเบียงที่ร้านของชำกลางหมู่บ้าน ได้น้ำเปล่า ยากันยุงแบบพ้น ขนม และเครื่องดื่มมึนเมานิดหน่อย
.
ขันโตกอโลน
ขาขับขึ้นมาที่พักรอบนี้ฟ้ากำลังจะมืดพอดี เรารู้สึกว่าชำนาญทางมากขึ้นหรืออาจจะเป็นความหวั่นใจมีน้อยลง บิดอึดใจเดียวก็ถึงที่จอดรถ คืนนี้มีรถ 2 คันและมอเตอร์ไซค์อีก 2 คัน แต่บรรยากาศไม่ได้ดังเท่าจำนวนรถที่เห็น เราจอดรถและเดินไปเก็บของ ยังไม่ทันคิดว่าต้องทำอะไรต่อ พี่พนักงานก็ยกขันโตกเอามาวางที่ชานแล้ว
เราก็ไม่ชัวร์ว่าจริงๆแล้วขันโตกที่ชาวบ้านเขากินกันจริงๆต้องเป็นแบบไหนนะ แต่เท่าที่เจอๆมา ก็มักจะเป็นเซ็ตอาหารที่มีทั้งแกงจืด ไข่เจียว แกงเผ็ด หรือปลาทอด พร้อมกับน้ำพริก คือมันจะไม่ได้ฟิวอาหารเหนือขนาดนั้น หรืออาจจะเป็นเพราะที่นี่อยากให้กินง่ายก็ไม่แน่ใจ เป็นสำรับอาหารที่โคตรเหมาะกับการกินมากกว่า 1 คนอะ แต่พอต้องกินคนเดียวแล้วก็อาจจะดูเยอะไปซักหน่อย
.
อร่อยหรือหิว
นั่นเป็นสิ่งที่เราถามตัวเองเหมือนกัน เพราะเรากินแทบจะรวดเดียวหมด จนแอบคิดว่ามันอร่อยขนาดนั้นหรือว่าหิวกันแน่ ทั้งที่อาหารจะค่อนข้างเย็นเกือบทุกอย่างแล้ว เพราะเขาน่าจะทำตั้งแต่ช่วงบ่ายสาม เรามากินจริงๆก็น่าจะใกล้ทุ่มนึงแล้ว หรือเพราะรอบนี้เราไม่ได้ละเมียดละไมกับรสสัมผัส
.
น้ำอุ่นที่เย็น
ช่วงที่เราไป อาจจะยังไม่ใช่ช่วงไฮซีซันของอากาศหนาวของน่านก็ได้ แต่ก็ใช่ว่าบนหมู่บ้านและบนเขาจะไม่หนาวเลยนะ ช่วงทุ่มกว่าๆลมพร้อมอากาศก็น่าจะมี 15-20 องศาได้อยู่ ภารกิจที่ต้องเลือกคือ จะอาบน้ำหรือซักแห้งดี และวันพรุ่งนี้ก็อาจจะได้ซักแห้งอีกเพราะต้องไปนอนที่ที่สูงกว่านี้อีกมากกว่าเท่านึงได้ พอประเมิณสถานการณ์แล้ว อาบไปก่อนก็ได้ว่ะ
ยังดีที่มีเครื่องทำน้ำอุ่นให้ใช้ แต่เจ้ากรรมบรรยากาศห้องน้ำคือห้องน้ำสังกะสีแล้วเทพื้นปูที่บัดนี้ได้ดูดความเย็นเอาไว้ที่พื้นเต็มที่ แถมน้ำที่ออกมาอย่าเรียกว่าอุ่นเลย เรียกว่าเป็นน้ำอุ่นที่เย็นที่สุดละกัน เหมือนเอาน้ำที่แช่ในเยือกในตู้เย็นมาอาบอะ เราก็เลยปรับความอุ่นไปมา แล้วดั๊นน้ำอุ่นหายน้ำที่ออกมารอบนี้คือน้ำแข็งชัดๆ ยืนปากสั่นรอปรับน้ำอีกรอบนึง คืออุ่นที่สุดที่ทำได้คือน้ำแรกที่ได้อาบไปนั่นแหละ
.
ย้อมใจแก้เปรี้ยวปากซะหน่อย
จริงๆก็อยากรู้เหมือนกันนะว่า ‘ทำไมเวลาหนาวๆ หรืออยากได้ฟิวประมาณนึงต้องกินแอลกอฮอร์ก็ไม่รู้’ ในขณะที่คิดถึงประโยคนี้ ยอดข้าวในมือก็หมดไปแล้วเกินกึ่งนึงได้ ไม่ได้อกหัก ไม่ได้อยากเมา แค่รู้สึกอยากกินกับบรรยากาศมากกว่า ยอดข้าวซักค่อนกระป๋องก็เปิดเครื่องมือลดกำแพงพร้อมเปิดประตูให้ความคิดล่องลอยกำลังดี
เราว่าความท้าทายไม่ได้อยู่ที่ยี่ห้อหรือสถานที่ที่ดื่ม แต่เป็นการประคองสติให้อยู่บนเส้นได้มากน้อยแค่ไหน เพื่อดื่มด่ำกับความคิดความรู้สึกในดินแดนของแอลกอฮอร์ ถ้ามากเกินกว่าที่จะประคองนอกจากเราจะใช้พลังคิดไม่เต็มที่แล้วอาจจะมีเรื่องที่ต้องเสียใจในภายหลัง หรือถ้าน้อยเกินไป เมื่อเรารู้ตัวก็อาจจะกดปริมาณเยอะจนเกินควบคุมก็ได้ คงเป็นศิลปะอย่างนึงของเครื่องดื่มประเภทนี้ละกัน
เราว่าความท้าทายไม่ได้อยู่ที่ยี่ห้อหรือสถานที่ที่ดื่ม แต่เป็นการประคองสติให้อยู่บนเส้นได้มากน้อยแค่ไหน เพื่อดื่มด่ำกับความคิดความรู้สึกในดินแดนของแอลกอฮอร์
ค่ำคืนบนบ้านไม้ไผ่
ความคิดเป็นสิ่งน่ากลัวถ้าเราปล่อยให้คิดถึงเรื่องที่เรากังวล จำไม่ได้ว่าช่วงก่อนมาเราไปอ่านหรือดูคลิปเกี่ยวกับคนเดินทางคนเดียว แล้วมีคำถามประมาณว่าไปไหนคนเดียวเคยเจอเรื่องเหนือธรรมชาติบ้างไหม เราดันไปนึกถึงก้อนความคิดนั้นขึ้นมา บ้านไม้ไผ่ที่เรานอนฝั่งนึงติดกับถนนที่ขึ้นมาจากด้านล่างส่วนอีกฝั่งเป็นป่าที่อยู่บนเขา เหนือหัวเราขึ้นไปเป็นร้านชำที่ไม่แน่ใจว่ากลางคืนจะมีคนนอนไหม ส่วนด้านล่างมีบ้านไม้ไผ่อีกหลังนึงแต่ก็มีต้นไม้ขึ้นกั้นประมาณนึง
เรานอนเร็วกว่าปกตินิดหน่อย เพราะไม่ค่อยมีกิจกรรมอะไรให้ทำเท่าไหร่ ทีแรกจะดูบอลโลก แต่ด้วยความเร็วเน็ตแถวนี้ไม่ดีพอดูๆไปก็จะขัดอารมณ์เปล่าๆ เลยเลือกกิจกรรมการนอนละกัน เราหลับไปพักใหญ่ได้แล้วก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะความเย็นที่ตอนนี้น่าจะเปลี่ยนเป็นความหนาวได้เต็มปากเต็มคำ ผ้าห่มผืนแรกที่มีเริ่มเอาไม่อยู่ เราเอาผ้าอีกผืนมาสมทบเพื่อแล้วเริ่มกิจกรรมการนอนใหม่
.
เมื่อเด้งตื่นในที่แปลกถิ่นด้วยอาการหนาวเย็นแล้ว การจะกลับไปนอนใหม่เป็นเรื่องยากเสมอ เราคิดว่าไม่ได้ตื่นเต็มตาจนลุกขึ้นมาทำสิ่งอื่นได้แต่ก็ไม่ได้ง่วงขนาดหลับตานอนต่อได้เลย ภาวะการรอง่วงนี่แหละมั่งที่ค่อนข้างทรมาน เราก็ไม่ชัวร์ว่าเราหลับไปอีกทีตอนไหนหรืออาจจะยังไม่ได้หลับต่อเลยก็ได้ เรารู้สึกว่าบ้านมันยวบ ความที่ตัวบ้านทำจากไม้ไผ่เอามาสานรับน้ำหนักได้ประมาณนึงก็จริง แต่เมื่อเราเดินจะรู้สึกได้ถึงอาการยวบพร้อมกับเสียงกอบแกบของไม้
แต่ความยวบที่รู้สึกได้ตอนนี้มันไม่ได้หนักเท่าน้ำหนักที่เราเดิน และไม่ได้เดินสับๆเข้ามาเลย แต่เป็นฟิวแบบเหยียบแล้วหยุดแล้วค่อยๆเหยียบต่อ เรานอนคิดแค่ว่าเดินแค่ด้านนอกพอนะอย่าเข้ามาใกล้ประตูเลย คำขอน่าจะเป็นผลเสียงและความรู้สึกเราคิดว่าน่าจะอยู่แถวๆชานด้านนอกไม่ได้เลี้ยวขวาตรงมายังประตูที่อยู่ปลายเท้าของเรา เรานอนจดจ่ออยู่กับภาวะนี้พักนึงจนอาจจะหลับไปหรือคลายไปเอง แต่ก็ยังไม่จบเรารู้สึกตัวอีกทีความรู้สึกยวบบนบ้านหายไป แต่เป็นลมพัดไปมาที่ฟิลลิ่งเหมือนจะมีอะไรซักอย่างที่เดินอยู่ในป่าใกล้ๆ
ความคิดและความกังวลวนไปมาจนเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นมา เราตั้งเอาไว้ช่วงตีห้ากว่าๆเพื่อจะมารอดูพระอาทิตย์ขึ้น เราเปลี่ยนชุดและสลัดความกังวลเปิดประตูออกมา ด้านนอกไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเท่าไหร่ ไม่มีร่องรอยประหลาดใดๆ
.
อาจจะเป็นแมวหรือไก่ที่ชาวบ้านเลี้ยงเอาไว้มากินอาหารที่เหลือบนขันโตกก็ได้ แต่เราก็จำไม่ได้ว่าจำนวนของที่เหลือเมื่อคืนมีเท่าไหร่ และเมื่อวานตอนบ่ายที่มาก็ไม่เห็นแมวหรือไก่บนนี้นะ
. . .
#น่าน #สะปัน
#เป็นตัวของฉัน #เที่ยวคนเดียว
โฆษณา