Blockdit Logo (Mobile)
ชีวิตครึ่งหลังที่ดีขึ้น
•
11 พ.ค. เวลา 12:00 • สุขภาพ

🌿 เบาได้ก็เบา: EP16 - บาดแผลเดิมที่ยังสะเทือน…แม้ไม่มีใครเห็น

(แรงบันดาลใจจากหนังสือ The Body Keeps the Score โดย Bessel van der Kolk)
🎵 เพลงที่ชวนฟัง: “Somebody” – Depeche Mode
“บางเรื่องผ่านไปนานแล้ว แต่เมื่อมันย้อนมา...เรายังสะเทือนเหมือนเพิ่งเกิดเมื่อวาน”
เราเคยไหม...
อยู่ดี ๆ ก็รู้สึกหวิวกลางอก
เพียงเพราะใครบางคนพูดคำที่คล้ายกับสิ่งที่เราเคยเจ็บ
แม้มันไม่เจตนา
แม้ไม่มีใครพูดถึงเรา
...แต่มันยัง “สะเทือน” ขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
บาดแผลบางอย่าง
ไม่ได้อยู่ในรูปของความจำ
แต่อยู่ในรูปของ “ความรู้สึกที่ยังไม่ไปไหน”
🕯️ ไม่มีใครเห็น…แต่มันอยู่ตรงนั้น
ความเจ็บบางอย่างในชีวิต
ไม่ใช่เรื่องใหญ่พอจะเรียกว่า "บาดแผลชีวิต"
แต่มันก็ไม่เล็กพอจะลืมได้ง่าย ๆ
อาจเป็นคำพูดแรงจากพ่อแม่
เหตุการณ์ในวัยเรียนที่เราโดนล้อ
ความสัมพันธ์ที่จบลงโดยที่เราไม่เคยได้พูดสิ่งสุดท้าย
และบางที...
ความรู้สึกผิดที่เราทำกับ “ใครบางคนที่เรายังรักอยู่ในความทรงจำ”
ก็ยังอยู่...แม้ไม่มีใครรู้
🧩 เรื่องหนึ่งที่ยังสะเทือน...
“ฉันเคยมีใครคนหนึ่ง...ที่รักและหวังดีมาก
แต่ในตอนนั้น ฉันเหนื่อยเกินกว่าจะรักใครได้ดี
ฉันตอบเขาด้วยความเฉยชา ดึงรั้งเขาไว้ในวันที่ไม่แน่ใจ
และผลักเขาออกในวันที่เขาขอให้ฉันซื่อตรงกับความรู้สึก”
“เราจากกันแบบเงียบ ๆ ไม่มีดราม่า
แต่ฉันยังนึกถึงเขาในทุกวันเงียบ ๆ
และรู้ว่า...ฉันทำร้ายเขา ด้วยความไม่รู้เท่าทันในตัวเอง”
ความรู้สึกผิดแบบนี้ ไม่มีใครพูดถึง
มันแค่แทรกตัวอยู่ในความว่างของทุกความสัมพันธ์ใหม่
และฉันก็ยังสะเทือน...แม้ไม่มีใครรู้”
📖 The Body Keeps the Score: เมื่อร่างกายจำ...แม้ใจจะลืม
ในหนังสือ The Body Keeps the Score
Dr. Bessel van der Kolk นักจิตเวชผู้เชี่ยวชาญด้านความบอบช้ำทางใจ
อธิบายว่า ร่างกายของเรา "จดจำ" ความรู้สึกบาดเจ็บไว้ได้ แม้สมองจะไม่ได้เล่าเรื่องนั้นออกมาแล้ว
“เราคิดว่าเราลืม...
แต่ร่างกายของเรายังจำ”
แม้จะไม่มีคำ
ไม่มีภาพ
แต่มันยัง “อยู่”
🌧️ ไม่ต้องรีบรักษา แค่อยู่กับมันอย่างที่มันเป็น
บางความสะเทือน...
ไม่ได้ต้องลบ
ไม่ได้ต้องปลอบ
แค่ต้องได้ “พื้นที่ให้อยู่” โดยไม่มีใครเร่งไล่มันไป
เหมือนเพลง Somebody ของ Depeche Mode
ที่ไม่ได้ยิ่งใหญ่ ไม่ดราม่า
แต่บอกเราอย่างเรียบง่ายว่า
“I want somebody who cares...”
เราก็อยากมีใครสักคน
ที่เข้าใจว่า “ความรู้สึกผิดแบบเงียบ ๆ” ก็สำคัญ
แม้ไม่มีใครเห็น
แม้พูดออกไปไม่ได้
🌱 วิธีอยู่กับมัน…โดยไม่หนี ไม่แก้
1. ยอมรับว่าความสะเทือนยังอยู่
เพราะมันเคยเป็น “ช่วงเวลาที่สำคัญ” สำหรับใจเราจริง ๆ
2. เขียนความรู้สึกออกมา
ไม่ต้องสวย ไม่ต้องดี
เขียนเหมือนเล่าให้ตัวเองในอนาคตฟัง
3. ฟังเพลงเงียบ ๆ
ไม่ใช่เพื่อร้องไห้
แต่เพื่อให้ความรู้สึก “ได้ยินตัวเอง” โดยไม่ถูกรีบรักษา
💬 วรรคทองประจำตอน
“บาดแผลที่สะเทือน...ไม่ได้ต้องรีบรักษา
แค่เรายอมอยู่กับมันอย่างไม่ผลักไส
มันก็เริ่มเบาลงในแบบของมันเอง”
🕊️ สรุปส่งท้าย
ชีวิตครึ่งหลังของเรา
ไม่จำเป็นต้องสะอาดจากอดีต
มันแค่ต้องเป็นพื้นที่ที่ “เราไม่ต้องแกล้งว่าไม่เคยเจ็บ”
และเมื่อเรากล้ายอมรับว่า
บาดแผลยังอยู่
แต่เราก็อยู่กับมันได้
นั่นคือจุดเริ่มต้นของ
“ความเข้มแข็งที่ไม่ต้องปกปิดอะไรอีกต่อไป”
📚 อ้างอิง
The Body Keeps the Score: Brain, Mind, and Body in the Healing of Trauma
โดย Bessel van der Kolk (สำนักพิมพ์ Viking, 2014)
🎵 เพลงประกอบ
“Somebody” – Depeche Mode (1984)

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา