ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารมีหนังสือถึงผู้เสียหาย ลว.27 ก.ย.64 แจ้งผลการดำเนินการว่า
“จังหวัดได้รับหนังสือของท่านทั้ง 5 ฉบับที่มาถึง ผวจ.ไว้แล้ว เนื่องจากเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสอบสวนข้าราชการในสังกัดของสำนักงานสาธารณสุขจังหวัด (สสจ.) จึงได้ส่งเรื่องไปยัง สสจ.ในฐานะส่วนราชการเจ้าของเรื่องเพื่อดำเนินการ โดยไม่ได้มีการเสนอให้ ผวจ.สั่งการในหนังสือของท่านที่มีถึง ผวจ.ก่อนส่งไปยัง สสจ.แต่อย่างใด และเมื่อ สสจ.ได้รับหนังสือของท่านไว้แล้ว
ในกรณีที่ท่านมีหนังสือ ลว.20 ม.ค.63 และลว. 5 ก.พ.63 (ข้อมูลรายการที่1 และที่ 2) เพื่อคัดค้านการตั้งคณะกรรมการรสืบสวนข้อเท็จจริงกรณีนางหนึ่งและนางสองนั้น สสจ.ได้มีบันทึกถึง ผวจ.เพื่อให้ ผวจ.พิจารณาลงนามชี้แจงความคืบหน้าการดำเนินการทางวินัยให้ท่านทราบ โดยในบันทึกดังกล่าวไม่ปรากฏข้อสั่งการใดๆชอง ผวจ.ปรากฎเพียงว่ามีการลงนามตามข้อเสนอของ สสจ.แล้วเท่านั้น
สำหรับกรณีที่ท่านมีหนังสือ ลว.12 ก.พ 64 ลว.21 ก.พ.64 และลว 8 ม.ค.64 (ข้อมูลรายการที่ 3 ที่ 4 และที่ 5) เมื่อ สสจ.ได้รับเรื่องจากจังหวัดสระบุรีไว้แล้ว นพ.สสจ.ได้พิจารณาเรื่องของท่านในฐานะปฏิบัติราชการแทนผู้ว่าราชการจังหวัด โดยไม่ได้มีการนำเสนอเรื่องของท่านให้ผู้ว่าราชการจังหวัดพิจารณาเพื่อมีคำสั่งแต่อย่างใด ทั้งนี้ การปฏิบัติราชการแทนดังกล่าวเป็นไปตามคำสั่งที่ 3113/2561 ลว.8 ต.ค.61
ในข้อ 7 ที่กำหนดเรื่องการมอบอำนาจให้หัวหน้าส่วนราชการประจำจังหวัดมีอำนาจหน้าที่และความรับผิดชอบ สั่งการ การอนุญาต การอนุมัติ การปฏิบัติราชการ หรือการดำเนินการอื่นๆ รายละเอียดปรากฏตามสิ่งที่ส่งมาด้วย จากข้อเท็จจริงข้างต้น คณะอนุกรรมการฯ จึงเชื่อว่า จังหวัดไม่มีข้อมูลข่าวสารตามที่ท่านร้องขอ”
หนังสือแจ้งผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารของคณะกรรมการฯ
คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารฯ ชี้แจงตามที่ นพ.สสจ. จดแจ้งลงในหนังสือ ลว.27 ก.ค.64 ซึ่งเป็นการชี้แจงที่ไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น กล่าวคือ
(1) หนังสือรายการที่ 1-ที่ 4 (ลว.20 ม.ค.63 ลว.5 ก.พ.63 ลว.12 ก.พ.63 และลว.21 ก.พ.63) ที่ผู้เสียหายร้องขอ เป็นเรื่องการดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการเพิ่มเติมและคัดค้านการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนที่มิชอบด้วยกฎหมาย จึงเป็นเรื่องการบริหารงานบุคคลและการดำเนินการทางวินัย ตามคำสั่ง 3113/2561 ลว 8 ต.ค.61
ข้อ 2.3 กำหนดว่าเป็นอำนาจเฉพาะตัวของผู้ว่าราชการจังหวัด โดยการดำเนินการทางวินัยระดับชำนาญการลงมาจะมอบหมายให้รองผู้ว่าราชการจังหวัดปฏิบัติราชการแทนได้ตามข้อ 6.4 ส่วนข้อ ๗ ที่กล่าวอ้างเป็นการมอบอำนาจให้หัวหน้าส่วนราชการปฏิบัติราชการแทนหรือดำเนินการแทน ในเรื่องงานที่อยู่ในอำนาจ หน้าที่ความรับผิดชอบของกระทรวงสาธารณสุขโดยตรง มิใช่เรื่องการบริหารงานบุคคล
คำสั่งจังหวัด 3113/2561 ลว 8 ต.ค.61
(2) ผู้ว่าราชจังหวัดเป็นผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา ๕๗ แห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 กำหนดไว้เฉพาะ ผู้ว่าราชการจังหวัดเท่านั้น ในการออกคำสั่งหรือเพิกถอนคำสั่งการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวน พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 กำหนดให้เป็นอำนาจ ผวจ.เท่านั้น นพ.สสจ.ไม่สามารถปฏิบัติราชการแทนได้เนื่องจากผู้ใต้บังคับบัญชาไม่สามารถยกเลิกคำสั่งของผู้บังคับบัญชาได้
(3) ขั้นตอนการดำเนินการทางวินัย ไม่ปรากฏเอกสารการลงนามของ นพ.สสจ.ในฐานะปฏิบัติราชการแทนผู้ว่าราชการจังหวัดแต่อย่างใด คงมีเฉพาะการแจ้งผลการดำเนินการทางวินัยเท่านั้น อีกทั้งในภายหลังได้พบหลักฐานที่แสดงว่าหนังสือทั้ง 4 รายการผ่านพิจารณาและทำคำสั่งของ ผวจ. คือ
ฉบับที่ 1 หนังสือถึง นพ.สสจ ลว.21 ก.พ.2563 มีการออกคำสั่งให้ตรวจสอบข้อเท็จจริงและพิจารณาดำเนินการตามอำนาจหน้าที่อันเนื่องมาจาก หนังสือคัดค้าน ลว.12 ก.พ.62
ฉบับที่ 2 บันทึกสำนักงานสาธารณสุข ถึง ผวจ. ลว.12 กพ.63 เป็นการชี้แจงต่อ ผวจ.ถึงข้อร้องเรียนตามหนังสือ ลว.20 มค.63 และ ลว.5 ก.พ.63
ฉบับที่ 3 บันทึกสำนักงานสาธารณสุข ถึง ผวจ. ลว. 6 มี.ค.63 เป็นการชี้แจงต่อ ผวจ.ถึงข้อร้องเรียนหนังสือ ลว.12 ก.พ.63 และลว.21 ก.พ.63 ซึ่งแสดงว่าต้องมีคำสั่งของ ผวจ.
หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอผ่านการพิจารณาของ ผวจ.
เหตุใด คณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร จึงไม่พบเห็น ความผิดปกติของคำชี้แจงของจังหวัดและไม่สามารถตรวจสอบความมีอยู่ของเอกสารทั้ง 5 รายการได้
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
