ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารฯ
ผู้เสียหายมีหนังสือถึงประธานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร ลว. 8 ม.ค.64 และ ลว.26 ม.ค.64 โต้แย้งว่าจังหวัดยังมิได้ส่งข้อมูลข่าวสารให้ครบถ้วนแต่อย่างใด และขอทราบผลการอุทธรณ์คำสั่งการปฏิเสธสิทธิการขอสำเนาคำสั่งที่เกี่ยวข้องในการพิจารณาวินิจฉัยข้อร้องเรียนของผู้เสียหาย ตามพ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารของทางราชการ พ.ศ.2540 มาตรา 9 วรรคหนึ่ง
อีกทั้ง ขอให้คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการมีคำสั่งให้ ผวจ. และ นพ.สสจ. จัดส่งสำเนาหนังสือให้ผู้เสียหาย ทั้ง 5 รายการ คือ สำเนาคำสั่งของ ผวจ.ที่เกษียณในหนังสือถึง ผวจ.ลว.20 ม.ค.63 ลว. 5 ก.พ.63 ลว.12 ก.พ.63 ลว.21 ก.พ.63 และลว. 8 ม.ค.64
หนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ต่อมาคณะอนุกรรมการพิจารณาส่งคำอุทธรณ์ ได้มีหนังสือถึงผู้ว่าราชการจังหวัด ลว.19 มี.ค.64 แจ้งว่า “คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารพิจารณาแล้ว เห็นว่า เพื่อให้ได้ข้อเท็จจริงเป็นที่ยุติ จึงขอให้ตรวจสอบและทราบฯ ภายใน......”
หนังสือของคณะอนุกรรมการข้อมูลข่าวสารแจ้งต่อ ผวจ.
เอกสารฉบับนี้ได้มาภายหลังการขอข้อมูลข่าวสารซึ่งมีการรับรองสำเนาจากหน่วยงานรัฐอย่างถูกต้อง จึงเป็นเอกสารราชการที่เชื่อถือได้
ข้อสังเกต หนังสือฉบับนี้ไม่มีการลงนามและทำคำสั่งโดย ผวจ.หรือ ผู้ได้รับมอบอำนาจแทน ผวจ. แต่กลายเป็น "นิติกรชำนาญการพิเศษ" เป็นผู้ลงนามและทำคำสั่งให้ นพ.สสจ. “เพื่อโปรดทราบและเห็นควรชี้แจงการดำเนินการต่อคณะอนุกรรมการพิจารณาส่งคำอุทธรณ์" และนพ.สสจ.ลงนามทำคำสั่ง “มอบนิติการ”
หากเป็นประชาชนทั่วไปที่ไม่ได้ทำงานราชการ คงมองไม่ออกว่าเกิดปัญหาอะไรขึ้น ขออธิบายว่าหนังสือราชการโดยทั่วไป เมื่อหนังสือที่ผู้เสียหายระบุถึง ผวจ.ซึ่งเป็นการระบุตำแหน่งผู้รับไว้โดยเฉพาะ ย่อมต้องเสนอให้ ผวจ.หรือผู้ได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติหน้าที่แทน ผวจ.ลงนามทำคำสั่ง เพื่อส่งให้หน่วยงานภายนอก ดำเนินการ ซึ่งได้แก่สำนักงานสาธารณสุขแสาธารณสุข ซึ่ง นพ.สสจ. ต้องมีคำสั่งให้กลุ่มงานที่เกี่ยวข้องดำเนินการ
แต่หนังสือฉบับนี้ มีถึง ผวจ. แต่ส่งให้หัวหน้ากลุ่มงานดำเนินการลงนามทำคำสั่ง เสนอ นพ.สสจ. เพื่อสั่งให้มอบนิติกร ซึ่งเป็นผู้ลงนามและสั่งการ
สำนักงานสาธารณสุข โต้แย้งว่า เพื่อความรวดเร็วในการปฏิบัติงาน เมื่อมีหนังสือถึง ผวจ. ธุรการของจังหวัดจะดำเนินการพิจารณาและส่งหนังสือให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องโดยตรงเพื่อให้หัวหน้าส่วนราชการดำเนินการตามที่ได้รับมอบอำนาจตามคำสั่งจังหวัด โดยไม่มีการเสนอให้ ผวจ.พิจารณา
ข้อโต้แย้งของ สำนักงานสาธารณสุข ยิ่งก่อให้เกิดข้อคลางแคลงใจว่า ใครเป็นผู้พิจารณาว่า “หนังสือฉบับใด ควรผ่านหรือไม่ผ่าน ผวจ.” พิจารณาและลงนามสั่งการก่อนออกสู่หน่วยงานภายนอก หากเกิดปัญหาหรือความเสียหาย ใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ เพราะหนังสือที่มีถึง ผวจ. ควรให้ ผวจ.พิจารณาสั่งการ และหนังสือฉบับนี้ คณะอนุกรรมการพิจารณาส่งคำอุทธรณ์ ได้มีหนังสือถึงผู้ว่าราชการจังหวัดให้พิจารณาและดำเนินการโดยตรง แต่ ผวจ.กลับไม่ดำเนินการ ย่อมต้องถือว่าละเว้นคำสั่งของคณะกรรการหรือไม่
หนังสือแทบทุกฉบับที่ออกจาก สำนักงานสาธารณสุข ก่อให้เกิดความคลางแคลใจของความไม่ชอบด้วยกฎหมาย มาดูกันต่อไปว่าจะได้รับข้อมูลข่าวสารตามที่ร้องขอหรือไม่
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
