ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
เรื่องร้องเรียนของผู้เสียหาย นับแต่ขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยจนถึงการขอข้อข้อมูลข่าวสารของทางราชการ ใช้เวลารวมทั้งสิ้น 2 ปี 1 เดือน 10 วัน
ขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยใช้เวลา 1 ปี 2 เดือน ทั้งที่ รัฐธรรมนูญฯ มาตรา 41 (2) บุคคลมีสิทธิเสนอเรื่องราวร้องทุกข์ต่อหน่วยงานของรัฐและได้รับแจ้งผลการพิจารณาโดยรวดเร็ว และพ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 90 เมื่อมีการกล่าวหาว่าข้าราชการกระทำผิดวินัยให้ผู้บังคับบัญชามีซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา ๕๗ ดำเนินการตามพระราชบัญญัตินี้
โดยเร็วด้วยความยุติธรรมและโดยปราศจากอคติ หากละเลยไม่ปฏิบัติ หน้าที่ หรือปฏิบัติหน้าที่โดยไม่สุจริตให้ถือว่าผู้นั้นกระทำผิดวินัย อีกทั้ง ขั้นตอนการดำเนินสอบสวนวินัยของสำนักงาน ก.พ.และกระทรวงสาธารณสุขได้กำหนดขั้นตอนและเวลาไว้ชัดเจนตามภาพข้างล่างนี้
เหตุใด เจ้าหน้าที่จึงไม่ปฏิบัติตามกฎหมายและขั้นตอนดังกล่าว
แผนผังขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยของ กพ.และกระทรวงสาธารณสุข
ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารใช้เวลา ใช้เวลา 11 เดือน 20 วัน ทั้งที่ พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารของทางราชการ พ.ศ.2540 มาตรา 13 วรรคท้ายกำหนดไว้ชัดเจนว่าในการร้องเรียนต่อคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารไม่จัดข้อมูลไว้ให้ประชาชนตรวจสอบตามมาตรา 9 คณะกรรมการต้องพิจารณาให้แล้วเสร็จภายใน 30 วัน นับแต่วันที่ได้รับคำร้องเรียน ในกรณีที่มีเหตุจำเป็นให้ขยายเวลาออกไปได้ แต่ต้องแสดงเหตุผลและรวมเวลาทั้งหมดแล้วต้องไม่เกิน60 วัน
โดยจังหวัดมีหนังสือชี้แจงต่อคณะกรรมการฯ ไม่ตรงกับข้อเท็จจริงและผู้เสียหายได้ทำหนังสือคัดค้านมาโดยตลอด ทำให้ระยะเวลาในการดำเนินการในขั้นตอนนี้มากกว่าที่กฎหมายกำหนด และไม่สามารถเขาถึงข้อมูลข่าวสารตามที่ร้องขอได้ จนต้องกลับไปทำหนังสือขอข้อมูลข่าวสารจากจังหวัดใหม่อีกครั้ง
แผนผังระยะเวลาในการดำเนินการของเจ้าหน้าที่ในเรื่องนี้
ผู้ว่าราชการจังหวัด มีหน้าที่บริหารราชการตามกฎหมาย และกำกับดูแลการปฏิบัติราชการของข้าราชการซึ่งประจำอยู่ในจังหวัดนั้น ให้ปฏิบัติราชการให้เป็นไปตามกฎหมาย หรือ ยับยั้งการกระทำใด ๆ ของข้าราชการในจังหวัดที่ขัดต่อกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ ตามพ.ร.บ.ระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. 2534 มาตรา 57 (1) และ(4) ทำหนังสือชี้แจงถึงปลัดกระทรวง ลว.17 มี.ค.65 (ตอนที่ 36) ว่า สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด ได้ดำเนินการทางวินัยแก่ข้าราชการทั้งสองรายตาม กฎหมายที่เกี่ยวข้อง ซึ่งไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้ิน
ข้อเท็จจริงที่ปรากฏตามเอกสารของทางราชการ พบว่ามีการรายงานเท็จ และการแต่งตั้งคณะกรรมการขึ้นมาทำงานในหน้าที่เดียวกันซ้ำซ้อน ขัดต่อพ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 90 มาตรา 91 และมาตรา 93 ละเว้นหน้าที่ไม่ดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการตามหนังสือคัดค้านการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวน (หนังสือฉบับ ลว.20 ม.ค.63 ลว.5 ก.พ.63 ลว.12 ก.พ.63 และลว.21 ก.พ.63)
อีกทั้ง ผวจ.ทำหนังสือ ลว.28 ก.พ.63 แจ้งว่าผู้เสียหายมิใช่คู่กรณี ไม่มีสิทธิเข้ามาในกระบวนการดำเนินการทางวินัยในขั้นตอนใดๆทั้งสิ้น ซึ่งเป็นการตีความขัดกับ พ.ร.บ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 มาตรา 5 ที่กำหนดว่า“คู่กรณี” หมายความว่า ผู้ยื่นคำขอหรือผู้คัดค้านคำขอ และผู้ซึ่งได้เข้ามาในกระบวนการพิจารณาทางปกครองเนื่องจากสิทธิของผู้นั้นจะถูกกระทบกระเทือนจากผลของคำสั่งทางปกครอง "
กรณีนี้ ผู้เสียหายเป็นผู้ยื่นคำขอคัดค้านการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนซ้ำซ้อนทำให้เกิดความล่าช้า ซ้ำซ้อน กระทบต่อสิทธิการเสนอเรื่องราวร้องทุกข์ต่อหน่วยงานของรัฐและได้รับแจ้งผลการพิจารณาโดยรวดเร็ว ตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฯมาตรา 41 (2) และขอให้ดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการที่กระทำความผิดเพิ่มเติม ซึ่งเป็นการใช้สิทธิตามมาตรา 41 (2) เพิ่มเติม การตีความกฎหมายของ ผวจ. จึงเป็นการตีความที่จำกัดสิทธิของผู้เสียหายในการติดตามเรื่อง ตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฯมาตรา 51
หนังสือ ผวจ.ตัดสิทธิผู้เสียหายติดตามเรื่อง และคำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการซ้ำซ้อน
อย่างไรก็ดี ในขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร รัฐธรรมนูญฯ มาตรา 59 กำหนดให้รัฐต้องเปิดเผยข้อมูลข่าวสารในความครอบครองของหน่วยงานรัฐ ตามบทบัญญัติในพ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารของทางราชการ พ.ศ.2540 มาตรา 9 แต่ นพ.สสจ.ปฏิบัติราชการแทน ผวจ. ได้ทำหนังสือ (ตอนที่ 29) ชี้แจงต่อคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่ปรากฏ ซึ่งเป็นการกระทำที่ขัดต่อ พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 83 (1) และเข้าข่ายการแจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงาน ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 137
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
การบังคับใช้และตีความกฎหมายของข้าราชการในจังหวัดนี้ สะท้อนให้เห็นว่าบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยให้การรับรองและคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชนและเป็นดรัฐธรรมนูญฯฉบับแรกที่กำหนดหน้าที่ของรัฐไว้ชัดเจน แต่ปัญหาอยู่ที่การบังคับใช้กฎหมายและการเลือกปฏิบัติของเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ทำให้เกิดปัญหาความขัดแย้งที่นับวันจะทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น
อยากให้ผู้อ่านได้ติดตามต่อ เพราะในขั้นตอนของศาลสะท้อนให้เห็นถึง ความไม่ชอบธรรมของอีกหลายหน่วยงานที่เข้ามาแทรกแซง
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
