ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
เมื่อผู้ว่าราชการจังหวัด เพิกเฉย ไม่ดำเนินการยกเลิกคำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนที่ทำหน้าที่ซ้ำซ้อน และไม่ดำเนินการทางวินัยกับหัวหน้ากองการพยาบาลและรองหัวหน้ากองการพยาบาล อีกทั้งไม่สอบข้อเท็จจริงและดำเนินการทางวินัยกับผู้ที่เก็บหนังสือ ตามหนังสือ ลว.20 ม.ค.2563 และลว.5 ก.พ.2563 ผู้เสียหายได้ทำหนังสืออีก 2 ฉบับคือ ลว.12 ก.พ.2563 ขอให้แต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรง โดยใช้ผลการสืบสวนของคณะกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริงในชั้นโรงพยาบาล และ
ขอให้แต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางสอง ตามกฎ ก.พ.ว่าด้วยการดำเนินการทางวินัย พ.ศ.2556 ข้อ 5 วรรคท้าย ข้อ 6 และข้อ 15 และหนังสือ ลว.21 ก.พ.2563 โดยขอให้หน่วยงานรัฐปฏิบัติตามกฎหมาย ตามคำขอในหนังสือ ลว 20 ม.ค.2563 และ ลว.5 ม.ค.2563
หนังสือร้องขอความเป็นธรรมของผู้เสียหาย
หัวหน้าสำนักงานจังหวัดลงนามในฐานะปฏิบัติราชการแทนผู้ว่าราชการจังหวัด ทำหนังสือลว.21 ก.พ.2563 แจ้งว่า “จังหวัดสระบุรีขอให้ตรวจสอบข้อเท็จจริงและพิจารณาดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ ผลเป็นประการใดให้แจ้งผู้ร้องทราบโดยตรงและแจ้งให้จังหวัดทราบภายในวันที่ 2 มี.ค.2563 ทั้งนี้ขอให้พิจารณาให้ความคุ้มครองผู้เกี่ยวข้องอย่างให้ต้องรับภัยหรือความไม่เป็นธรรมใดๆ อันเนื่องมาจากการร้องเรียนเรื่องดังกล่าว”
หนังสือผู้ว่าราขการจังหวัดสั่งให้ นพ.สสจ.ตรวจสอบและดำเนินการ
สำนักงานสาธารณสุข กลุ่มงานนิติการ ทำหนังสือถึงผุ้ว่าราชการจังหวัด ลว.6 มี.ค.2563 แจ้งว่า “กลุ่มงานนิติการ พิจารณาแล้วเห็นว่า ผู้ร้องไม่ใช่คู่กรณี ในการดำเนินการทางวินัยข้าราชการ จึงไม่เกิดสิทธิที่จะเข้ามาในกระบวนการดำเนินการทางวินัย ตามหนังสือที ลว.28 ก.พ.2563 (หนังสือที่ผู้ว่าราชการจังหวัดลงนามแจ้งว่าผู้เสียหายไม่ใช่คู่กรณี) แต่ผู้ร้องเรียนได้มีหนังสือเรียนผู้ว่าราชการจังหวัดขอความเป็นธรรมในการดำเนินการสอบสวนและขอให้ปฏิบัติตามกฎหมายในการดำเนินการสอบสวนแก่ข้าราชการทั้งสองราย
พิจารณาแล้วเห็นว่าผู้ร้องไม่ใช่คู่กรณีในการดำเนินการและการดำเนินการทางวินัยเป็นไปตามกฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้อง ผู้ร้องถือเป็นบุคคลภายนอกมีความห่วงกังวลในกระบวนการดำเนินการ จึงเห็นควรแจ้งประธานคณะกรรมการสอบวินัยทราบ” โดย นพ.สสจ.ได้ลงนามเสนอต่อผู้ว่าราชการจังหวัด
หนังสือสำนักงานสาธารณสุขชี้แจงผู้ว่าราชการจังหวัด
จะเห็นได้ว่า ผู้เสียหายเป็นผู้ยื่นคำร้องขอให้ดำเนินการทางวินัยกับนางหนึ่งและนางสอง และเป็นผู้ยื่นคำร้องขอความเป็นธรรมตามหนังสือดังกล่าวซึ่งเป็นสิทธิในการติดตามเรื่องและเร่งรัดให้หน่วยงานรัฐดำเนินการตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฯมาตรา 51 เพื่อให้ผู้เสียหายได้รับการแจ้งผลการร้องเรียนโดยเร็ว ตามมาตรา 41(2) และการคัดค้านคณะกรรมการสืบสวนก็เป็นไปตามบทบัญญัติในพระราชบัญญัติ วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา 16 และมาตรา 21 กำหนดไว้ชัดเจนว่า
บุคคลธรรมดา อาจเป็นคู่กรณีในการพิจารณาทางปกครองได้ตามขอบเขตที่สิทธิของตนถูกกระทบกระเทือนโดยมิอาจหลีกเลี่ยงได้ ซึ่งการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อนก่อให้เกิดความล่าช้ากระทบต่อสิทธิในการได้รับการแจ้งผลพิจารณาโดยเร็ว เหตุใดกลุ่มงานนิติการ จึงตีความกฎมายว่าผู้เสียหายมิใช่คู่กรณี สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาในการใช้กฎหมายและตีความกฎหมายของกลุ่มงานนิติการ
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
อีกทั้ง การดำเนินการทางวินัยกรณีนางหนึ่ง ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ผู้เสียหายจึงคัดค้านการรายงายไม่ตรงกับข้อเท็จจริงของสำนักงานสาธารณสุข ที่เสนอให้มีการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อนกับคณะกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริงโดยมิชอบด้วยกฎหมาย แต่กลุ่มงานนิติการ พิจารณาว่าการดำเนินการทางวินัยของสำนักงานสาธารณสุขเป็นไปตามกฎหมายและระเบียบ ไม่ทราบว่าใช้บทบัญญัติใดให้อำนาจในการแต่งตั้งคณะกรรมการขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อนในหน้าที่เดียวกัน
กลุ่มนิติการ รายงานชี้แจงประเด็นการร้องขอตามหนังสือร้องขอความเป็นธรรมของผู้เสียหายไม่ครบถ้วนและไม่ตรงประเด็น และตีความกฎหมายอันเป็นการละเมิดสิทธิชองผู้เสียหายไม่ให้ติดตามเรื่อง ประกอบกับผู้ว่าราชการจังหวัดซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา 57 พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 และเป็นผู้ออกคำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่งขึ้นมาทำงานซำซ้อน ไม่ได้ดำเนินการเรื่องนี้ด้วยตนเอง
ทั้งที่ผู้ว่าราชการจังหวัดมีหน้าที่กำกับดูแลการปฏิบัติราชการให้ปฏิบัติราชการให้เป็นไปตามกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับหรือคำสั่ง หรือ ยับยั้งการกระทำใด ๆ ของข้าราชการในจังหวัดที่ขัดต่อกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ หรือคำสั่ง ตามพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. 2534 มาตรา 57(4) การดำเนินการทางวินัยเป็นเรื่องการบริหารงานบุคคล ซึ่งเป็นอำนาจเฉพาะตัวของผู้ว่าราชการจังหวัด แต่ แต่กลับให้หน่วยงานที่ถูกร้องเรียนพิจารณาการทำงานของตนเอง ย่อมก่อให้เกิดความไม่ชอบธรรม และไม่เป็นไปตามหลักนิติรัฐและนิติธรรม
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบสวนวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง กรณีที่ 1
ตอนที่ 14 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็นกรณีที่ 34
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
