ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ภายหลังที่การดำเนินการทางวินัยเสร็จสิ้น ผู้เสียหายพบหลักฐานที่ชัดเจนว่า หนังสือโรงพยาบาล ลว. 1 พ.ย.62 และหนังสือร้องเรียนนางสอง ลงวันที่ 11 พ.ย.62 มิได้ถูกเสนอให้ นพ.สสจ.พิจารณาและทำคำสั่งใดเป็นเวลา 1 เดือน หากผู้เสียหายมิได้ทำหนังสือติดตาม เรื่องการดำเนินการทางวินัยกับนางหนึ่งและนางสองคงถูกเก็บ-ซ่อน ไม่มีการดำเนินการใด
ผู้เสียหาย จึงได้ทำหนังสือถึง ผวจ.และ นพ.สสจ.ขอให้ดำเนินการทางวินัยแก่ผู้ที่เก็บ-ซ่อนหนังสือดังกล่าว โดยมีหนังสือติดตามเรื่องกับ ผวจ.ถึง 5 ฉบับ แต่ทั้งผู้ว่าราชการจังหวัดและนพ.สสจ.มิได้ดำเนินการใดๆ ตามหนังสือร้องเรียนของผู้เสียหาย
หนังสือติดตามเรื่องและขอให้ดำเนินการทางวินัยกับผู้ที่เก็บ-ซ่อนหนังสือทั้ง 2 ฉบับ
โดยพบว่าหนังสือโรงพยาบาลรายงานข้อเท็จจริง ลว.1พ.ย.62 นพ.สสจ. ได้ดำเนินการทำหนังสือรายงานผู้ว่าราชการจังหวัดในวันที่ 3 ธ.ค 62 และหนังสือร้องเรียนนางสอง ลว. 11 พ.ย.62 ได้รายงานผู้ว่าราชการจังหวัดเมื่อวันที่ 12 ธ.ค.62 เพื่อเสนอให้มีการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวน
หนังสือทั้งสองฉบับถูกเก็บ-ซ่อนไว้ที่กลุ่มงานนิติการ โดยมิได้เสนอให้นพ.สสจ. พิจารณาและสั่งการเป็นเวลา 1 เดือน ทั้งที่หนังสือทั้งสองฉบับระบุ "เรียน นายแพทย์สาธารณสุขจังหวัด" ปรากฏตามหลักฐานในบันทึกข้อความ ลว.12 ธ.ค.62 ที่ระบุว่ากลุ่มงานนิติการ ได้รับเรื่องร้องเรียนจากผู้เสียหายเมื่อวันที่ 11 พ.ย.62 ซึ่ง
ข้อเท็จจริงผู้เสียหายได้ส่งหนังสือร้องเรียน ลว.11 พ.ย.62 ให้เจ้าหน้าที่ที่ทำงานอยู่กับนางสองลงรับเอกสารดังกล่าว และเห็นนางสองรับหนังสือฉบับดังกล่าวไว้
ในทางปฏิบัติต้องหนังสือฉบับดังกล่าวไปลงรับที่กลุ่มงานกฎหมายและเสนอให้ นพ.สสจ.พิจารณา ลงนามและทำคำสั่ง มิใช่ส่งให้นิติกรไปเก็บไว้โดยมิได้เสนอให้ นพ.สสจ.พิจารณาแต่อย่างใด
นิติกร สสจ.โต้แย้งว่า ได้ให้นางสอง ชี้แจงในประเด็นที่ถูกกล่าวหาทำให้เวลาล่วงเลยไป โดยไม่มีการคำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษรจาก นพ.สสจ.แต่อย่างใด และหนังสือที่ชี้แจงของนางสองได้นำเรียนนายแพทย์สาธารณสุขจังหวัด ไม่ปรากฏการลงนามของนายแพทย์สาธารณสุขแต่อย่างใด คงมีเพียงลายมือชื่อของนิติกรชำนาญการพิเศษเท่านั้น
หนังสือชี้แจงข้อกล่าวหาของนางสอง
บันทึกข้อความรายงานพฤติกรรมการกระทำผิดของนางสองถึง ผวจ. ลว 12 ธ.ค.62 เสนอให้แต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวน เพื่อสืบสวนข้อเท็จจริงเฉพาะในประเด็นการเผยแพร่ความลับทางราชการ ทั้งที่ ผู้เสียหายร้องเรียนทั้งหมด 3 ประเด็น กล่าวคือ เผยแพร่หนังสือราชการ หมิ่นประมาท และวางตัวไม่เป็นกลาง พร้อมนำส่งพยานหลักฐานที่เป็นเอกสาร
รายงานพฤติกรรมการกระทำความผิดของนางสอง
เหตุใดนิติกร จึงไม่เสนอหนังสือให้ นพ.สสจ.พิจารณาและดำเนินการโดยเร็ว อีกทั้ง นพ.สสจ จึงเสนอรายงานความผิดของนางสองโดยตัดประเด็นในหนังสือร้องเรียนออกไป 2 ประเด็น โดยไม่สืบสวนข้อเท็จจริงก่อน
อีกทั้ง นพ.สสจ.และ ผวจ.ไม่ดำเนินการสั่งการหรือดำเนินการใดๆในการสืบสวนหาข้อเท็จจริงและดำเนินการทางวินัยกับผู้ที่เก็บ-ซ่อนหนังสือทั้ง 2 ฉบับดังกล่าว ทำให้นางสองไม่รู้สึกสำนึกผิดและไม่รู้ตัวว่าตนเองกำลังกระทำความผิด (รายละเอียดปรากฎตามภาพข้างบน) จนทำให้เรื่องบานปลายจนกระทบถึงผู้ดำรงตำแหน่งใหญ่ๆหลายท่าน
หลักฐานดังล่าวแสดงให้เห็นว่า เจ้าหน้าที่และนพ.สาธารณสุขจังหวัด มิได้ปฏิบัติตามบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551มาตรา 90 ที่กำหนดว่าเมื่อมีการกล่าวหาข้าราชการกระทำผิดวินัยให้ผู้บังคับบัญชามีหน้าที่รายงานให้ผู้ว่าราชการจังหวัดซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา 57 ทราบโดยเร็ว หากละเลยไม่ปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวหรือปฏิบัติหน้าที่โดยไม่สุจริต ย่อมถือว่ากระทำผิดวินัย และ
พระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ. 2546 มาตรา 25 ที่กำหนดให้เป็นหน้าที่ของส่วนราชการที่รับผิดชอบในการพิจารณาวินิจฉัยชี้ขาดโดยเร็ว
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ประเด็นอยากให้ผู้อ่านช่วยกันคิด คือ เจ้าหน้าที่และนพ.สาธารณสุขจังหวัด กระทำการผิดวินัยหรือไม่ อย่างไร
โปรดกดติดตามเพจ
อ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
