ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลเพียงบางส่วน
ผู้เสียหายมีหนังสือถึงประธานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ ลว.26 ม.ค.64 จำนวน 2 ฉบับ(มีเนื้อหาเดียวกัน) โต้แย้งว่า จังหวัดยังส่งข้อมูลข่าวสารตามที่ร้องขอไม่ครบถ้วนตามวัตถุประสงค์ของผู้เสียหาย และขอให้คณกรรมการข้อมูลข่าวสารของราขมีคำสั่งให้ ผวจ.และนพ.สสจ. จัดส่งสำเนาคำสั่งของ ผวจ.ที่เกษียณในหนังสือ ลว.20 ม.ค.63 ลว. 5ก.พ.63 ลว.12 ก.พ.63 และ ลว.21 ก.พ.63 และสำเนาคำสั่งของ ผวจ.ลว.8 ม.ค.64 ซึ่งเป็นข้อมูลข่าสารตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (1) แห่ง พ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ.2540
หนังสือร้องเรียนต่อคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารมีหนังสือ ลว.10 ก.พ.64 ถึงผู้ว่าราชการจังหวัดว่า
“หากหน่วยงานรัฐพิจารณาแล้วเห็นว่าไม่ควรเปิดเผยข้อมูลข่าวสารนั้น ต้องระบุด้วยว่าที่เปิดเผยไม่ได้เพราะเป็นข้อมูลข่าวสารประเภทใด เพราะเหตุใด พร้อมแจ้งสิทธิอุทธรณ์แก่ผู้ขอ หากจังหวัดยังมิดดำเนินการตามกฎหมายและมติคณะรัฐมนตรีดังกล่าวท่านและผู้แทนไปให้ถ้อยคำพร้อมส่งข้อมูลข่าวสารต่อคณะกรรมการฯ......”
หนังสือคณะกรรมการข้อมูลฯแจ้งให้จังหวัดดำเนินการตามกฎหมายและมติคณะรัฐมนตรี
ข้อสังเกต
หนังสือของคณะกรรมการฉบับนี้หน้าสุดท้ายจะพบว่า ไม่มีการลงนามทำคำสั่งของ ผวจ.แต่อย่างใด ทั้งที่ เป็นหนังสือที่นำเรียน ผวจ.โดยตรง และพบว่า นิติกรชำนาญการพิเศษ ลงนามทำคำสั่งให้่ นพ.สสจ."โปรดทราบและพิจารณาเห็นควรแจ้ง สนง.คณะกรรมการข้อมูลฯ ว่าได้จัดส่งเอกสารให้ผู้ร้องแล้ว" และผู้ปฏิบัติราชการแทน นพ.สสจ.ลงนามทำคำสั้ง "แจ้ง"
ปัญหาที่ชวนคิด
(1) เหตุใดหนังสือไม่มีการลงนามทำคำสั่งโดย ผวจ.เพื่อพิจารณาลงนามทำคำสั่งก่อนที่หนังสือจะออกไปสำนักงานสาธารณสุขซึ้่งเป็นหน่วยงานภายนอกเพื่อทำคำสั่งให่นพ.สสจ.ดำเนินการต่อไป
(2) เหตุใด หนังสือจึงไปที่กลุ่มงานกฎหมายก่อนเพื่อทำคำสั่งให้ นพ.สสจ.ทราบและพิจารณา
นพ.สสจ.ลงนามปฏิบัติราชการแทนผู้ว่าราชการจังหวัดมีหนังสือ ลว.15 ก.พ.64 แจ้งผู้เสียหายว่า “...จากการร้องเรียนของท่านและจังหวัดได้ชี้แจงรายละเอียดให้ท่านทราบแล้วตามหนังสือที่อ้างถึง (ลว.19 ม.ค.64)นั้น แต่เพื่อเป็นการดำเนินการให้ตรงตามวัตถุประสงค์ของท่าน จังหวัดจึงขอส่งสำเนาบันทึก สสจ.ถึงผู้ว่าราชการจังหวัด ลว.12 ก.พ2563 และลว.3 ธ.ค.2562 ให้ทราบถึงคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัดเพื่อขอแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนข้อเท็จจริงตามที่ท่านร้องขอ...”
หนังสือ สสจ.ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
หนังสือ ลว.12 ก.พ2563 และ ลว.3 ธ.ค.2562 เป็นหนังสือที่ผู้เสียหายร้องขอตามหนังสือลว.8 ม.ค.2563 ที่ระบุไว้ในข้อ (2) คือสำเนาหนังสือของสำนักงานสาธารณสุขที่มีถึงผู้ว่าราชการจังหวัดเพื่อขอแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนข้อเท็จจริง แต่จังหวัดยังมิได้ส่งสำเนาคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัดในข้อ (1) ซึ่งเป็นหนังสือร้องขอความเป็นธรรม ลว.20 ม.ค.63 ลว. 5 ก.พ.63 ลว.12 ก.พ.63 และลว. 21 ก.พ.63 และ
สำเนาหนังสือของสำนักงานสาธารณสุขมีถึงผู้ว่าราชการจังหวัดเกี่ยวกับการดำเนินการ ตามหนังสือทั้ง 4 ฉบับดังที่กล่าวมาใน (3)
หนังสือของ นพ.สสจ.ที่ลงนามปฏิบัติราชการแทน ผวจ.นั้น ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารตามที่ผู้เสียหายร้องขอเพียงบางส่วน มิได้เปิดเผยข้อมูลข่าวสารครบถ้วนตามที่ผู้เสียหายร้องขอ แต่ นพ.สสจ.แจ้งต่อผู้เสียหายว่า “ได้ดำเนินการให้ตรงตามวัตถุประสงค์ของผู้เสียหาย”
เหตุใด สำนักงานสาธารณสุขและจังหวัด จึงไม่เปิดเผยข้อมูลข่าวสารตามที่ผู้เสียหายร้องขอ ทั้งที่ เป็นหน้าที่ของหน่วยงานรัฐตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 59 และพ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารของทางราชการ พ.ศ.2540 มาตรา 9 วรรคหนึ่ง อีกทั้ง มีการชี้แจงหรือตอบหนังสือไม่ตรงประเด็น ประชาชนที่ไม่มีความรู้ความเข้าใจกฎหมาย ย่อมยากแก่การเข้าถึงสิทธิตามที่กฎหมายบัญญัติ
ดังนั้น การทำหนังสือติดตามเรื่องเป็นเรื่องสำคัญเพราะก่อให้เกิดหลักฐานในการติดตามเรื่องและฟ้องคดีต่อไแ
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
มาดูกันต่อไปว่าเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานรัฐจะยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารตามที่กฎหมายกำหนดหรือไม่
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
