ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ด้วยการชี้แจงและการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารของหัวหน้าสำนักงานจังหวัดสระบุรีปฏิบัติราชการแทน ผวจ. ตามหนังสือลว.8 ต.ค.64 และ ลว.28 ต.ค.64 (โปรดดูตอนที่ 31) ที่ยืนยันว่า หนังสือคัดค้านการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนซ้ำซ้อนและร้องเรียนให้ดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการเพิ่มเติมของผู้เสียหายทั้ง 4 ฉบับ (ลว 20 ม.ค.63 ลว 5 ก.พ.63 ลว.12 ก.พ.63 และลว.21 ก.พ.63) ถูกส่งไปยัง สสจ.ซึ่งเป็นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อดำเนินการโดยตรง จึงไม่ปรากฎการพิจารณา ลงนามและทำคำสั่งของ ผวจ.แต่อย่างใด
หนังสือจังหวัดที่ชี้แจงว่า หนังสือที่มีถึง ผวจ.จะไม่ถูกเสนอให้ ผวจ.พิจารณา
ทั้งที่เป็นอำนาจหน้าที่ของ ผวจ.ในการยับยั้งการกระทำใด ๆ ของข้าราชการในจังหวัดที่ขัดต่อกฎหมาย พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา 57 (4) และดำเนินการตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 90
ผู้เสียหายจึงทำหนังสือถึงปลัดกระทรวงมหาดไทย ร้องเรียน ลว.5 พ.ย.64 เพื่อขอให้หน่วยงานและเจ้าหน้าที่ในสังกัดกระทรวงมหาดไทย ปฏิบัติตามกฎหมาย ดังนี้
(1) ขอให้ จังหวัดและผวจ.ปฏิบัติตามกฎหมายอย่างเคร่งครัด บังคับใช้กฎหมายและตีความกฎหมายอย่างเป็นธรรม ตามหลักธรรมาภิบาล
(2) ขอให้ ผวจ.ปฏิบัติหน้าที่ตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา 57 (1) และ (4) คือ บริหารราชการตามกฎหมายและยับยั้งการกระทำที่ขัดต่อกฎหมาย
(3) หาก ผวจ.ได้มีการพิจารณา ลงนาม และทำคำสั่งในหนังสือทั้ง 4 ฉบับดังกล่าว ขอให้ส่งสำเนาพร้อมให้เจ้าหน้าที่ในสังกัดกระทรวงมหาดไทยเป็นผู้รับรองสำเนา เพื่อจะได้ขอความเป็นธรรมต้อกระทรวงสาธารณสุขต่อไป
(4) หาก ผวจ.มิได้มีการพิจารณาและทำคำสั่งในหนังสือทั้ง 4 ฉบับดังกล่าว ใคร่ขอให้ดำเนินการทางวินัยและทางกฎหมายกับ ผวจ. สำนักงานจังหวัด และจังหวัดสระบุรี
โดยขอให้กระทรวงมหาดไทย ดำเนินการตามกฎหมายและบังคับใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัด
หนังสือร้องเรียนต่อปลัดกระทรวงมหาดไทย ฉบับที่ 1
เวลาผ่านไปล่วงเลยมากว่า 4 เดือน กระทรวงมหาดไทยมิได้ดำเนินการใดๆ ผู้เสียหาpจึงมีหนังสือ ลว.1 มี.ค.65 ติดตามเรื่องร้องเรียนดังกล่าว โดยขอทราบผลการพิจารณาตามหนังสือ ลว.5 พ.ย.64 หากพ้นกำหนดมิได้มีการแจ้งผลดำเนินการใดๆ ย่อมถือว่าปลัดกระทรวงมหาดไทย ละเว้นหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนด (พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 90 -มาตรา 93 และกฎ ก.พ.ว่าด้วยการดำเนินการทางวินัย พ.ศ.2556 ข้อ 5) อีกทั้งกระทรวงมหาดไทยละเว้นหน้าที่ในการต้องดูแลให้มีการปฏิบัติตามกฎหมายและบังคับใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัด
อันเป็นหน้าที่ตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 53 อันก่อให้เกิดสิทธิในการฟ้องศาลทุจริตและประพฤติมิชอบต่อไป
หนังสือติดตามเรื่องร้องเรียน
จะเห็นได้ว่า แม้แต่กระทรวงมหาดไทย ซึ่งเป็นหน่วยงานทางปกครองที่มีการใช้งบประมาณจำนวนมากในตั้งศูนย์ดำรงธรรมจังหวัด เพื่อดูแล ช่วยเหลือประชาชนที่ได้รับความเดือดร้อนจากการปฏิบัติงานของหน่วยงานและเจ้าหน้าที่ของรัฐ แต่เมื่อผู้เสียหายมีหนังสือร้องเรียนก็มิได้ดำเนินการใดๆ จนเวลาล่วงเลยมากว่า 3 เดือนทั้งที่ปลัดกระทรวงมหาดไทยเป็นผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา ๕๗ เมื่อได้รับหนังสือร้องเรียนว่า ข้าราชการในสังกัด คือ ผวจ.และหัวหน้าสำนักงานจังหวัดกระทำผิดวินัย
ย่อมมีหน้าที่ต้องดำเนินการตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 90 คือสืบหาข้อเท็จจริงว่ามีมูลหรือไม่ ตามมาตรา 91 การละเลยไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามวรรคหนึ่งหรือปฏิบัติหน้าที่โดยไม่สุจริต ย่อมถือว่าผู้นั้นกระทำผิดวินัย ตามมาตรา 90 วรรคสองกำหนด
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
แต่ปลัดกระทรวงมหาดไทย มิได้ดำเนินการตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 90 และปล่อยเวลาให้ล่วงเลยมากว่า 3 เดือน อันก่อให้เกิดความล่าช้าและไม่เป็นธรรม และส่งเรื่องให้ผู้ตรวจราชการกระทรวงมหาดไทยดำเนินการแทน
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
