ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด (ที่เกิดปัญหา)
ผู้ว่าราชการจังหวัดมีหน้าที่บริหารราชการตามกฎหมาย ระเบียบแบบแผนของทางราชการ กำกับดูแลการปฏิบัติราชการข้าราชการในจังหวัด ให้ปฏิบัติราชการให้เป็นไปตามกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับหรือคำสั่ง หรือ ยับยั้งการกระทำใด ๆ ของข้าราชการในจังหวัดที่ขัดต่อกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ หรือคำสั่ง ตามพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา 47 (1) และ (4) และเป็นผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา ๕๗
ต้องปฏิบัติตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. ๒๕๕๑ โดยเร็วด้วยความยุติธรรมและโดยปราศจากอคติ ตามบทบัญญัติมาตรา 90 ถ้าละเว้นถือว่า กระทำผิดวินัย ตามมาตรา 90 วรรคสอง
สำนักงานจังหวัด มีหน้าที่ดำเนินการด้านการบริหารทรัพยากรบุคคลและการพัฒนาระบบราชการของจังหวัด อํานวยการ ประสาน ปฏิบัติงาน และสนับสนุนงานอันเป็นอำนาจหน้าที่ของผู้ว่าราชการจังหวัด ตามกฎกระทรวง แบ่งส่วนราชการสำนักงานปลัดกระทรวง กระทรวงมหาดไทย พ.ศ. ๒๕๕๓ ข้อ 18 (5) และ (6)
จึงรับผิดชอบด้านงานธุรการของจังหวัด ตามหลักฐานที่หัวหน้าสำนักงานจังหวัดมีหนังสือแจ้งต่อผู้เสียหาย ลว. 8 ต.ค.64 และลว.28 ต.ค.2565 (ตอนที่ 28) ที่มีการส่งสำเนาข้อมูลข่าวสารตามทึ่ร้องขอยืนยันได้ว่า จังหวัดส่งเรื่องให้ นพ.สสจ.ดำเนินการในฐานะหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง อันก่อให้เกิดผลทางกฎหมายดังนี้
หนังสือที่ทางจังหวัดยืนยันว่าหนังสือที่ร้องขอไม่มีการเสนอ ผวจ.
ขั้นตอนการดำเนินการทางวินัย
ผู้เสียหายได้ทำหนังสือถึง ผวจ.หลายฉบับ ในขั้นตอนการดำเนินกระบวนการทางวินัย มีทั้งสิ้น 5 ฉบับได้แก่ หนังสือ ลว.13 ธ.ค.62 ลว. 20 ม.ค.63 ลว.5 ก.พ.63 ลว.12 ก.พ.63 และลว.21 ก.พ.63. ส่วนในขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร จำนวน 5 ฉบับได้แก่ ลว.8 ม.ค.64 ลว.11 ก.ค.64 ลว.6 ก.ค.64 ลว.15 ก.ย.64 และลว.4 ต.ค.64 แต่ตามหลักฐานที่ปรากฎตามที่กล่าวมาข้างต้น หัวหน้าสำนักงานจังหวัดยืนยันว่า หนังสือดังกล่าวถูกเสนอให้ นพ.สสจ.ซึ่งเป็นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องดำเนินการ
จึงไม่มีการพิจารณาและทำสั่งโดยผู้ว่าราชการจังหวัด
ทั้งที่เป็นหน้าที่เฉพาะตัวของผู้ว่าราชการจังหวัดตามพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา 57 (1) และ (4) และหนังสือร้องเรียนของผู้เสียหายล้วนเป็นการดำเนินการทางวินัยกับข้าราชการเพิ่มเติม ซึ่งอยู่ในอำนาจหน้าที่ชของผู้ว่าราชการจังหวัดโดยตรง ตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา 90- มาตรา 93
เหตุใด สำนักงานจังหวัดจึงไม่เสนอหนังสือ ลง 20 ม.ค.63 ลว.5 ก.พ.63 ลว.12 ก.พ.63 และลว.21 ก.พ.63 ให้ผู้ว่าราชการจึงหวัดพิจารณาและทำคำสั่ง ทั้งที่เป็นเรื่องอำนาจเฉพาะตัวของ ผวจ.
เหตุใด สำนักงานจังหวัดจึงส่งเรื่องร้องเรียนให้ สำนักงานสาธารณสุข ทั้งที่สำนักงานสาธารณสุขเป็นผู้ถูกกล่าวหาากระทำการมิชอบด้วยกฎหมาย
ขั้นตอนการร้องขอข้อมูลข่าวสาร
ในขั้นตอนการดำเนินการทางวินัย ผู้เสียหายทำหนังสือถึงผู้ว่าราชการจังหวัดซึ่งมีที่ผ่านศูนย์ดำรงธรรมจังหวัด เหตุใด จังหวัดจึงไม่เก็บข้อมูลข่าวสารไว้ที่จังหวัดทั้งที่เป็นเรื่องร้องเรียนและคัดค้านคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัดโดยตรง ประกอบกับ เมื่อจังหวัดไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารและชี้แจงข้อมูลอันเป็นเท็จหรือไม่ตรงกับข้อเท็จจริงต่อคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร ตามที่กล่าวมาแล้วในหนังสือ ลว.18 ก.พ. 64 (ตอนที่ 20) ลว.27 ก.ค.64 (ตอนที่ 25)
จังหวัดมิได้จัดข้อมูลข่าวสารให้ประชาชนเข้าตรวจสอบหรือขอสำเนาตามที่กฎหมายกำหนด
หนังสือชี้แจงของจังหวัดที่ไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ปัญหาที่เกิดขึ้น คือ
เรื่องนี้ผู้เสียหายติดตามเรื่องเป็นหนังสือมาโดยตลอด และเอกสารทางราชการมีความชัดเจนว่า นพ.สสจ.รายงานเท็จและ ผู้เสียหายร้องเรียนคัดค้านเป็นหนังสือถึง ผู้ว่าราชการจังหวัดโดยตลอด แต่ไม่ดำเนินการพิจารณาและสั่งการใดๆ ประกอบกับกับขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารมีความชัดเจนว่า ผู้ว่าราชการจังหวัดไม่ได้ดำเนินการพิจารรา สั่งการหรือลงนามในหนังสือที่คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารมีหนังสือผู้ว่าราชการจังหวัด
การปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบด้วยกฎหมาย ความบกพร่องในการไม่ดำเนินการตามหนังสือร้องเรียนของผู้เสียหาย และการไม่ให้ข้อมูลข่าวสารเกิดขึ้นจากจังหวัด
ปัญหาที่เกิดขึ้น คือ
เรื่องนี้ผู้เสียหายติดตามเรื่องเป็นหนังสือมาโดยตลอด และเอกสารทางราชการมีความชัดเจนว่า นพ.สสจ.รายงานเท็จและ ผู้เสียหายร้องเรียนคัดค้านเป็นหนังสือถึง ผู้ว่าราชการจังหวัดโดยตลอด แต่ไม่ดำเนินการพิจารณาและสั่งการใดๆ ประกอบกับกับขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารมีความชัดเจนว่า ผู้ว่าราชการจังหวัดไม่ได้ดำเนินการพิจารณา สั่งการหรือลงนามในหนังสือที่คณะกรรมการข้อมูลข่าวสารมีหนังสือผู้ว่าราชการจังหวัด
หนังสือที่คณะกรรมการข้อมูลฯมีถึง ผวจ. แต่หัวหน้ากลุ่มกฎหมายเป็นผุู้ลงนามสั่งการ
เมื่อได้หลักฐานที่ชัดเจนว่า การปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบด้วยกฎหมาย การละเว้นการดำเนินการตามหนังสือร้องเรียนของผู้เสียหาย และการไม่เปิดเผยข้อมูลข่าวสารเกิดขึ้นจากการกระทำของเจ้าหน้าที่ในจังหวัด ทำให้ผู้เสียหายร้องเรียนต่อปลัดกระทรวงมหาดไทยต่อไป
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
