ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
เมื่อปลัดกระทรวงมีหนังสือ ลว.10 ก.พ.65 (ดูตอนที่ 35) สั่งให้ ผวจ.ตรวจสอบข้อเท็จจริงและดำเนินการตามกฎหมาย ผวจ.ได้มีหนังสือลับถึงปลัดกระทรวง ลว.17 มี.ค.65 แจ้งผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงว่า
“กรณีเรื่องร้องเรียนดังกล่าว สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด ได้ดำเนินการทางวินัยแก่ข้าราชการทั้งสองรายดังกล่าวตามกฎ ระเบียบและกฎหมายที่เกี่ยวข้องดังนี้
1. การดำเนินการทางวินัยรายนางหนึ่ง จังหวัดได้มีคำสั่งลงโทษลดเงินเดือนในอัตราร้อยละ 4 และได้รายงายนการดำเนินการทางวินัยไปยัง อ.ก.พ.กระทรวง
สาธารณสุขเพื่อพิจารณาตามมาตรา 103 แห่ง พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551
2. การดำเนินการทางวินัย รายนางสอง จังหวัดได้มีคำสั่งลงโทษภาคทัณฑ์ และ อ.ก.พ.กระทรวงสาธารณสุขได้มีมติเห็นชอบกับการดำเนินการทางวินัย โดยนางสองได้อุทธรณ์คำสั่งลงโทษยังคณะกรรมการพิทักษ์ระบบคุณธรรม (ก.พ.ค.) และ ก.พ.ค. ได้วินิจฉัยว่าอุทธรณ์ฟังขึ้นบางส่วนให้คู่กรณีในอุทธรณ์ยกเลิกคำสั่งจังหวัดที่ 1405/2563 ลงวันที่ 15 พ.ค.63 ที่ลงโทษภาคทัณฑ์แล้วมีคำสั่งงดโทษผู้อุทธรณ์
พร้อมทำทัณฑ์บนเป็นหนังสือหรือว่ากล่าวตักเตือน โดยจังหวัดมีคำสั่งงดโทษตามมาตรา 96 วรรคสาม ให้ผู้ถูกลงโทษภาคทัณฑ์และนางสองได้ทำทัณฑ์บนเก็นหนังสือ
หนังสือ ผวจ.ชี้แจงกระทรวง ตามหนังสือสั่งการของปลัดกระทรวง
หนังสือชี้แจงของ ผวจ.ดังกล่าว ยืนยันว่ากระบวนการดำเนินการทางวินัยของนางหนึ่งและนางสองเป็นไปตาม กฎ ระเบียบ และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ทั้งที่ ข้อเท็จจริง ปรากฏว่า
1. รายงานของสำนักงานสาธารณสุข ลว.3 ธ.ค.62 ไม่ตรงกับข้อเท็จจริงในรายงานของโรงพยาบาล ลว 1 พ.ย.62 (ตอนที่ 3) ซึ่งเป็นการรายงานเท็จอันเป็นการกระทำความผิดวินัยร้ายแรงตาม พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 83 (1) และเข้าข่ายแจ้งความเท็จต่อ ผวจ.ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 137
รายงานของ สสจ.ที่ไม่ตรงกับรายงานของโรงพยาบาล
2. การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อนกับคณะกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล (ตอนที่ 4) ไม่มีกฎหมายให้อำนาจดำเนินการได้ และรพ.รายงานชัดเจนว่ากรณีมีมูลกระทำทำผิดวินัยร้ายแรง ต้องดำเนินการตามที่พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 91 และมาตรา 93 คือแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรง การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนซ้ำซ้อนก่อให้เกิดความล่าช้าไม่เป็นธรรมอันเป็นการกระทำผิดวินัยตาม มาตรา 90 วรรคสอง ละเมิดสิทธิผู้เสียหายในการได้รับการแจ้งผลโดยเร็ว ตามรัฐธรรมนูญฯมาตรา 41 (2)
คำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนทำหน้าที่ซ้ำซ้อนกับคำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริง
(3) หนังสือที่ ผวจ.ลงนามเมื่อวันที่ 28 ก.พ.63 แจ้งว่า “ผู้เสียหายมิใช่คู่กรณีตามมาตรา 5 ไม่มีสิทธิเข้ามาในขั้นตอนใดๆ” เป็นการตีความกฎหมายโดยมิชอบ เพราะผู้เสียหายเป็นผู้ยื่นคำขอคัดค้านการแต่งคณะกรรมการสืบสวน และยื่นคำขอดำเนินการทางวินัย จึงเป็นผู้เสียหายที่ได้รับผลกระทบโดยตรงจากความล่าช้าในการดำเนินการทางวินัยซ้ำซ้อนกระทบต่อสิทธิตามรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 41 (2) และเป็นการตัดสิทธิผู้เสียหายในการเสนอเรื่องราวร้องทุกข์เพิ่มเติม และติดตามและเร่งรัดให้รัฐดำเนินการ ตามที่บทบัญญัติมาตรา 51
หนังสือ ผวจ.มีถึงผู้เสียหาย ตัดสิทธิการร้องเรียนเพิ่มเติมและคัดค้านการกระทำที่มิชอบด้วยกฎหมาย
(4) นพ.สสจ.ปฏิบัติราชการแทน ผวจ.ไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารตามที่ผู้เสียหายร้องขอ และชี้แจงเท็จ หรือไม่ตรงกับข้อเท็จจริงต่อคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร ทำให้ผู้เสียหายเข้าไม่ถึงสิทธิตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 41 (1) ที่กำหนดให้ประชาชนมีสิทธิ ได้รับทราบและเข้าถึงข้อมูลข่าวสารในความครอบครองของหน่วยงานรัฐ อีกทั่งไม่ปฏิบัติตามรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 59 ที่กำหนดให้รัฐมีหน้าที่เปิดเผยข้อมูลข่าวสารของทางราชการ และพ.ร.บ.ข้อมูลข่าวสารของทางราชการ พ.ศ.2540 มาตรา 9
(5) ผู้ว่าราชการจังหวัด ละเว้นหน้าที่ในการกำกับดูแลการปฏิบัติราชการของข้าราชการให้เป็นไปตามกฎหมายและยับยั้งการกระทำที่มิชอบด้วยกฎหมาย ตามที่สำนักงานจังหวัดชี้แจงเป็นหนังสือ ลว.8 ต.ค.64 ว่าส่งเรื่องให้ สสจ. ซึ่งเป็นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องดำเนินการโดยตรงในฐานะปฏิบัติราชการ ทั้งที่เป็นเรื่องการบริหารงานบุคคลซึ่งเป็นอำนาจเฉพาะตัวของ ผวจ.หรือผู้ที่ได้รับมอบอำนาจให้ปฏิบัติราชการแทน แต่จังหวัดได้ส่งหนังสือให้ หัวหน้ากลุ่มงานกฎหมาย เป็นผู้ลงนามและ
สั่งการ นพ.สสจ. ขัดกับพ.ร.บระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 255 มาตรา 83 (2)
ที่ห้ามกระทำการข้ามผู้บังคับบัญชาเหนือตน เว้นแต่ ผู้บังคับบัญชาเหนือตนขึ้นไปเป็นผู้สั่งให้กระทำหรือได้รับอนุญาตเป็นพิเศษชั่วครั้งคราว และพระราชกฤษฎีกา ว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ.2546 ข้อ 26 การสั่งราชการโดยปกติให้กระทำเป็นลายลักษณ์อักษร
เมื่อ ผวจ. รายงานเข้ามาเช่นนั้น กระทรวงก็มิได้ดำเนินการใดๆ ทั้งที่หนังสือร้องเรียนของผู้เสียหานได้แนบหหลักฐานที่เป็นเอกสารราชการที่ชัดเจนว่ามรายงานของ สสจ.ไม่ตรงกับข้อเท็จจริงในรายงานของโรงพยาบาล อีกทั้งการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนซ้ำซ้อน ขัดกับขั้นตอนการดำเนินการตามพ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 มาตรา 90 มาตรา 91 และมาตรา 93 และการบังคับใช้และตีความกฎหมายที่ละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชนและการละเว้นหน้าที่ของรัฐตามที่กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญ มาตรา 41 (1) (2) มาตรา 51 มาตรา 53 และมาตรา 59
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
