30 พ.ย. 2023 เวลา 11:00 • ความคิดเห็น

ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยร้ายแรงมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล

การสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง มิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล โดยผอ.รพ.ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาลำดับต้นของนางหนึ่งได้รายงานผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงขึ้นมาตามลำดับชั้น เพื่อเสนอให้มีการแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรงต่อไป
ผู้เสียหายทำหนังสือติดตามเรื่องและคัดค้านการแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน ถึง 4 ฉบับ แต่ผู้ว่าราชการจังหวัดไม่ดำเนินการใดๆ และไม่ยับยั้งการกระทำที่มิชอบด้วยกฎหมาย
คงปล่อยให้คณะกรรมการสืบสวนดำเนินการจนเสร็จสิ้นและแต่งตั้งคณะกรรมการสอบสวนวินัยร้ายแรงเพื่อใช้เป็นข้อมูลของคณะกรรมการสืบสวนในกาสอบสวนวินัยร้ายแรงนางหนึ่ง
ผลการสอบสวนวินัยร้ายแรง คณะกรรมการสอบสวนวินัย พิจารณา 2 ประเด็น
ประเด็นที่ 1 การเรียกหรือรับเงิน จำนวน 40,000 บาท
ประเด็นที่ 2 การเผยแพร่หนังสือร้องเรียน (ซึ่งผู้เสียหายมิได้ร้องเรียนในประเด็นนี้)
สำหรับประเด็น การเรียกหรือรับเงิน คณะกรรมการเห็นว่า
“นางหนึ่งรับเงินโดยขาดเจตนาที่จะรับไว้เพื่อประโยชน์ส่วนตน และไม่มีเจตนาที่จะรับเงินเพื่อจูงใจแพทย์ให้ลัดคิวผ่าตัด นางหนึ่งยอมรับเงินไว้ก่อนด้วยความเกรงใจ จึงขาดเจตนารับไว้เพื่อประโยชน์ส่วนตนและเพื่อจูงใจแพทย์ให้ลัดคิวผ่าตัด แต่ถือเป็นพฤติการณ์ข้าราชการไม่พึงกระทำเป็นอย่างยิ่ง ทำให้เสียภาพลักษณ์ของตนเองและหน่วยงาน
จึงเข้าข่ายกระทำผิดวินัยอย่างไม่ร้ายแรง ฐานไม่รักษาชื่อสียงของตน และไม่รักษาเกียรติศักดิ์ของตำแหน่งหน้าที่ราชการของตนมิให้เสื่อมเสีย”
รายงานผลการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ทั้งที่ ข้อเท็จจริงนางหนึ่งหลอกลวงผู้เสียหายว่าสนิทกับคุณหมอ และแนะนำผุู้เสียหายให้ฝากพิเศษ โดยคุณหมอเรียกเงิน 50,000 บาท นางหนึ่งต่อรองให้เหลือ 40,000 บาท แต่เมื่อผู้เสียหายเจอกับคุณหมอ จึงทราบว่านางหนึ่งเรียกเงินไปเพื่อตนเอง คุณหมอมิได้ทราบเรื่องแต่อย่างใด
ทำให้ผลการสอบสวนวินัยร้ายแรง ขัดแย้งกับผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล และคำให้การของนางหนึ่ง ซี่งให้การในชั้น รพ.ว่า “ข้าพเจ้าได้คุยกับคุณหมอว่าผู้เสียหายซึ่งเป็นภรรยาของผู้ป่วยมีเงินประมาณ 100,000 บาท สามารถฝากพิเศษกับคุณหมอได้ แต่คุณหมอแจ้งว่าไม่ต้องพูดเรื่องฝากพิเศษอะไร ดูอาการคนไข้ก่อน.. และ “รับเงินไว้ เพื่อเป็นค่าฝากพิเศษแพทย์ เพื่อให้ได้รับคิวผ่าตัดรวดเร็วขึ้น ข้าพเจ้าได้นำเงินใส่ไว้ในซอง ไปให้คุณหมอ
แต่วันที่ 22 กรกฎาคม คุณหมอลาหยุดปิดคลินิก เปิดอีกทีวันที่ 21 สิงหาคม 2562 จึงไม่ได้นำไปให้ .... โดยข้าพเจ้าได้รับเงินดังกล่าวไว้จริงจำนวน 40,000 บาท ข้าพเจ้ามีเจตนานำไปให้คุณหมอ หากคุณหมอได้ดำเนินการผ่าตัดให้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ไม่มีเจตนาจะเก็บเงินไว้กับตัวข้าพเจ้าเอง ซึ่งเป็นค่าฝากพิเศษ”
คำให้การของนางหนึ่งในชั้นโรงพยาบาล
โดยคณะกรรมการสืบสวนและสอบสวนวินัยร้ายแรงมิได้รับฟังหลักฐานของผู้เสียหาย ในแอพพลิเคชั่นไลน์ที่เพื่อนของนางหนึ่งและผู้เสียหายซึ่งเป็นคนกลางและรู้เห็นเหตุการณ์ซและลงความเห็นว่าผู้เสียหายควรจ่ายเงินให้นางหนึ่ง ซึ่งผู้เสียหายได้ยื่นเป็นหลักฐานประกอบคำให้การ
หลักฐานที่แสดงว่านางหนึ่ง(อ้วน) ได้คุยกับเพื่อนซึ่งแนบไปในเรื่องตลอด
เจ้าหน้าที่รัฐปฏิบัติหน้าที่ซึ่งเป็นคณะกรรมการสืบสวนและสอบสวนวินัยร้ายแรงมิได้รับฟังเอกสารลายลักษณ์อักษรที่ได้มีการคุยกันในแอพพลิเคชั้นไลน์ ประกอบกับ
ผู้ว่าราชการจังหวัด ไม่ยับยั้งการกระทำที่มิชอบด้วยกฎหมายและไม่พิจารณาและดำเนินการใดตามหนังสือคัดค้านการแต่งตั้งคณะกรรมการซ้ำซ้อนถึง 4 ฉบับ ทำให้รายงานการสืบสวนและรายงานการตรวจสอบข้อเท็จจริงซึ่งล้วนเป็นเอกสารทางราชการเกิดความขัดแย้งกันเอง
ปัญหาที่ต้องชี้แจงสังคมให้ได้ คือ
1. บทบัญญัติในกฎหมายฉบับใดที่ให้อำนาจ ผวจ.แต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อนกับคณะกรรมการตรวจสอบข้อเท็จจริงของ รพ.
2. การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อนก่อให้เกิดความล่าช้า ไม่เป็นธรรม ขัดต่อพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือนพ.ศ. 2551 มาตรา 90 หรือไม่ อย่างไร
3. รายงานการผลสืบสวนข้อเท็จจริง ขัดแย้งกับรายงานผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของ รพ. คงต้องดำเนินการทางวินัยกับคณะกรรมการชุดที่บกพร่องหรือไม่ อย่างไร
4. เมื่อผู้บังคับบัญชาพบเห็นว่าเจ้าหน้าที่หรือผู้ใต้บังคับบัญชาของตนกระทำความผิดและเพิกเฉย ไม่ดำเนินการใดๆ จะถือว่าเป็นการละเว้นการปฏิบัติหน้าที่หรือไม่ อย่างไร
เมื่อไม่ได้รับความเป็นธรรมจากการร้องเรียน ทำให้ผู้เสียหายทำหนังสือขอข้อมูลข่าวสารเพื่อเตรียมการฟ้องคดี ผู้เขียนขอให้ผู้อ่านติดตามต่อไป เพราะในขั้นตอนของกระบวนการขอข้อมูลข่าวสารยังมีการกระทำความผิดอีกหลายอย่าง และขั้นตอนการฟ้องคดี เป็นเรื่องที่บานปลายสะเทือนหลายตำแหน่งใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ
โปรดกดติดตามเพจ
อ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
โฆษณา