ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง กรณีที่ 1
กระบวนการดำเนินการทางวินัยของนางหนึ่งและนางสอง ผู้เสียหายได้มีหนังสือติดตามเรื่องมาโดยตลอดภายหลังที่มีการฟ้องคดี จึงพบว่า เจ้าหน้าที่ของรัฐมิได้ปฏิบัติตามกฎหมายและคำสั่งของผู้บังคับบัญชา มิได้กระทำการตามขั้นตอนที่กฎหมายกำหนด และตอบหนังสือราชการไม่ตรงประเด็น ดังจะเห็นได้จาก กรณีดังต่อไปนี้
กรณีที่ 1 หนังสือถึงผู้ว่าราชการจังหวัด ผ่านศูนย์ดำรงธรรม ลงวันที่ 13 ธันวาคม 2562 เนื่องจากหนังสือรายงานผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของรพ.ลว. 1 พ.ย.62 และหนังสือร้องเรียนนางสอง ลว.11 ธ.ค.62 ไม่มีการดำเนินการใดๆ มาเป็นเวลา 1 เดือน ผู้เสียหายจึงทำหนังสือติดตามเรื่องและขอให้เร่งตรวจสอบข้อเท็จจริงและดำเนินการทางวินัยกับผู้เกี่ยวข้องเก็บ-ซ่อน ไม่เสนอหนังสือทั้งฉบับในข้อหาละเว้นการปฏิบัติหน้าที่
หนังสือร้องเรียนเพื่มเติมถึงผู้ว่าราชการจังหวัด
จังหวัดสระบุรี มีหนังสือถึง นพ.สาธารณสุข ขอให้ดำเนินการตรวจสอบข้อเท็จจริงและพิจารณาดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ ผลเป็นประการใดแจ้งผู้ร้องและรายงานให้จังหวัดทราบภายใน 2 ม.ค.2563 และขอให้พิจารณาให้ความคุ้มครองผู้ที่เกี่ยวข้องอย่าให้ต้องได้รับภัยหรือความไม่ชอบธรรมใดๆ อันเนื่องมาจากการร้องเรียน
หนังสือผู้ว่าราชการจังหวัดสั่งให้ นพ.สสจ.ตรวจสอบและดำเนินการตามอำนาจหน้าที่
นพ.สสจ.ทำหนังสือถึงผู้ว่าราชการจังหวัด ชี้แจงว่า “เรื่องร้องเรียนดังกล่าวอยู่ระหว่าการดำเนินการทางวินัยในขั้นตอนการสืบสวนข้อเท็จจริงตามคำสั่งจังหวัด ได้มีการประชุมคณะกรรมการสืบสวนเมื่อวันที่ 18 ธันวาคม 2562 และนัดผู้ร้องมาให้ถ้อยคำในวันที่ 24 ธันวาคม 2562”
หนังสือชี้แจงของ นพ.สสจ.
โดย นพ.สสจ.มิได้ชี้แจงถึงการตรวจสอบข้อเท็จจริงและการดำเนินการทางวินัยกับผู้เกี่ยวข้องเก็บ-ซ่อน ไม่เสนอหนังสือทั้งฉบับดังกล่าวตามข้อร้องเรียนของผู้เสียหายในข้อหาละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ แต่กระทำการชี้แจงเกี่ยวกับการความคืบหน้าในการดำเนินการทางวินัยกับนางหนึ่งและนางสอง ผู้เสียหายจึงได้ใช้สิทธิตามรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 41(2) ในการเสนอเรื่องราวร้องทุกข์เพิ่มเติมต่อหน่วยงานของรัฐ
ทำหนังสือถึงผู้ว่าราชการจังหวัดเพื่อติดตามเรื่องดังกล่าวและขอให้ดำเนินการทางวินัยกับผู้ที่เก็บ-ซ่อนหนังสือทั้งสองฉบับดังกล่าว ตามหนังสือ ลว.20 ม.ค.2563 หนังสือ ลว.5 ก.พ.2563 และ ลว. 21 ก.พ.2563 ซี่งมีทั้งที่ยื่นผ่านศูนย์ดำรงธรรม
แต่เจ้าหน้าที่ของหน่วยงานรัฐปฏิบัติหน้าที่ โดยไม่ให้การรับรองคุ้มครองสิทธิตามรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 41(2) ไม่ดำเนินกการใดๆ ไม่มีการบังคับใช้กฎหมายกับเจ้าหน้าที่ที่เก็บซ่อนหนังสือ ทำให้การทำงานที่ล่าช้า
ขัดต่อพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. ๒๕๕๑ มาตรา 90 ถือเป็นการทำผิดวินัยตามมาตรา 90 วรรคสอง และพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี พ.ศ. 2546 มาตรา 25 ส่งผลให้ผู้เสียหายเข้าไม่ถึงสิทธิในการเสนอเรื่องราวร้องทุกข์ต่อหน่วยงานของรัฐและได้รับแจ้งผลการพิจารณาโดยรวดเร็ว ตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฯ มาตรา 41 (2)
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ปัญหาที่เกิดขึ้น คือ
กรณีแรก คำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัดไม่ชัดเจน ปล่อยให้มีการใช้ดุลพินิจมากจนเกินไปและไม่มีการติดตาม ตรวจสอบ
กรณีที่สอง ผู้ว่าราชการจังหวัดได้ทำคำสั่งไว้ชัดเจนแล้วในหนังสือร้องเรียนติดตามเรื่องของผู้เสียหาย แต่เจ้าหน้าที่สำนักงานสาธารณสุขไม่ดำเนินการตามคำสั่ง
ไม่ว่าจะเป็นกรณีใดก็ตาม ผู้ว่าราชการจังหวัด มีหน้าที่กำกับดูแลการปฏิบัติราชการให้ปฏิบัติราชการให้เป็นไปตามกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับหรือคำสั่ง หรือ ยับยั้งการกระทำใด ๆ ของข้าราชการในจังหวัดที่ขัดต่อกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ หรือคำสั่ง ตามพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา 57(4) และผู้เสียหายมีหนังสือถึงผู้ว่าราชการจังหวัดและติดตามเรื่องมาโดยตลอดคงไม่อาจปฏิเสธหน้าที่และความรับผิดชอบดังกล่าวได้ ส่วนความบกพร่องในการทำงานจะอยู่ที่หน่วยงานใด คงต้องดูการพิจารณากันต่อไป
โปรดกดติดตามเพจ
มาดูกันว่าเรื่องจะบานปลายใหญ่โตแค่ไหน กดอ่านได้ที่
เรื่องเล็กๆ...สู่ปัญหาการใช้และตีความที่ไม่เป็นธรรม บทนำ
ตอนที่ 1 ความคุ้นชินกับการกระทำผิด
ตอนที่ 2 ร้องเรียนเจ้าหน้าที่ที่ให้ความช่วยเหลือ
ตอนท่ 3 รายงานไม่ตรงกับข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 4 การแต่งตั้งคณะกรรมการสืบสวนขึ้นมาทำงานซ้ำซ้อน
ตอนที่ 5 การไม่ดำเนินการตามหนังสือคัดค้านและร้องเรียนเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 ผู้ว่าราชการจังหวัดตีความว่าผู้ร้องเรียนไม่ใช่คู่กรณี
ตอนที่ 7 การร้องขอความเป็นธรรมต่อกระทรวงสาธารณสุข
ตอนที่ 8 ผลการสืบสวนข้อเท็จจริงของคณะกรรมการสืบสวนกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 9 การสอบสวนวินัยรายแรงโดยมิได้ใช้ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของโรงพยาบาล
ตอนที่ 10 ผลที่เกิดขึ้นจากรายงานการสอบสวนวินัยร้ายแรงกรณีนางหนึ่ง
ตอนที่ 11 สำนักงานสาธารณสุขให้ความช่วยเหลือนางสอง
ตอนที่ 12 ผลการสอบวินัยกรณีนางสอง
ตอนที่ 13 ปัญหาการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งกรณีที่ 1
ตอนที่ 14 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง-ชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 2
ตอนที่ 15 การไม่ปฏิบัติตามคำสั่งและชี้แจงนอกประเด็น กรณีที่ 3
ตอนที่ 16 บทสรุปขั้นตอนการดำเนินการทางวินัยที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 17 ขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสารของทางราชการ
ตอนที่ 18 จังหวัดและสำนักงานสาธารณสุขไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 19 จังหวัดยอมเปิดเผยข้อมูลข่าวสารเพียงบางส่วน
ตอนที่ 20 นพ.สสจ.แจ้งต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 21 ผู้เสียหายทำหนังสือโต้แย้งการพิจารณาของคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 22 นพ.สสจ.ชี้แจงว่า ผวจ.มิได้ทำดคำสั่งในหนังสือที่ร้องขอทั้ง 4 ฉบับ
ตอนที่ 23 คณะอนุกรรมการมีหนังสือถึงผู้สียหายตามที่จังหวัดชี้แจง
ตอนที่ 24 การตรวจสอบความีอยู่ของข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 25 จังหวัดชี้แจงต่อคณะกรรมการไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
ตอนที่ 26 ติดตามผลการตรวจสอบข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 27 ผลการตรวจสอบความมีอยู่ของข้อมูลข่าวสารที่ร้องขอ
ตอนที่ 28 ขอทราบขั้นตอนการเสนอหนังสือทั้ง 5 ฉบับที่ร้องขอ
ตอนที่ 29 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายใยขั้นตอนการขอข้อมูลข่าวสาร
ตอนที่ 30 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานสาธารณสุข
ตอนที่ 31 ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายของจังหวัด
ตอนที่ 32 ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติรการของจังหวัด
ตอนที่ 33 เหตุแห่งการร้องขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 34 การร้องเรียนขอความเป็นธรรมในระดับกระทรวง
ตอนที่ 35 การบังคับใช้กฎหมายในระดับกระทรวง
ตอนที่ 36 ผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้ว่าราชการจังหวัด
ตอนที่ 37 บทวิเคราะห์การบังคับใช้กฎหมายของเจ้าหน้าที่รัฐ
ตอนที่ 38 ศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ
ตอนที่ 39 การฟ้องคดีต่อศาลทุจริตและประพฤติมิชอบ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
